Πόσο πλούσιος είναι ο κουβανός εργαζόμενος με 25 δολάρια μισθό; (+πίνακες)

Πριν αρκετούς μήνες στην Αβάνα φτιάξαμε τους πίνακες που επισυνάπτονται στο τέλος της ανάρτησης. 

Επιχειρήσαμε να προσεγγίσουμε το λεγόμενο “καλάθι της νοικοκυράς” στην Κούβα, ακολουθώντας την εξής απλή μέθοδο: Yπολογίσαμε ότι ξοδεύουμε έναν ολόκληρο μέσο μηνιαίο κουβανικό μισθό για να αγοράσουμε με αυτόν, κάθε ένα από 40 και κάτι προϊόντα και υπηρεσίες που περιλαμβάνονται στους 3 πίνακες. Ερασιτεχνική, πιθανόν και αυθαίρετη η μέθοδος, ενδεικτική όμως.

Η σύγκριση με τον ελληνικό βασικό μισθό, στα ανάλογα είδη είναι προφανής. Είναι λίγο πιο σύνθετο να αναγάγουμε τον κουβανικό μισθό σε δικές μας αξίες, όμως προκύπτει αβίαστα ότι οι Kουβανοί είναι πιο πλούσιοι από τους Έλληνες.

Πριν μπλέξουμε με “τα καλάθια της νοικοκυράς”, ας υπολογίσουμε το μηνιαίο κόστος για μια ελληνική οικογένεια για ΔΕΗ, φροντιστήρια παιδιών, μετακίνηση, γιατρούς, φαρμακεία κ.α, και θα μας προκύψει χαλαρά το κόστος 1-2 ελληνικών μισθών των 500 ευρώ (που φυσικά σήμερα με 30%+ ανεργία, ισχύει για την μειοψηφία των Ελλήνων). 

Αυτά στην Κούβα (Σχολεία , Νοσοκομεία , Είδη πλατιάς λαικής κατανάλωσης ) είναι δωρεάν για το σύνολο του πληθυσμού, ανεξάρτητα αν δουλεύει ή όχι, σπουδάζει ή είναι συνταξιούχος. Στην Κούβα δεν υπάρχουν ένσημα, βιβλιάριο υγείας, η πρόσβαση στις δομές και τις υπηρεσίας π.χ υγείας, γίνεται απλά με την ταυτότητα.

Επιπλέον, στην Κούβα υπάρχει ένα περίεργο οικογενειακό βιβλιάριο, σαν βιβλιάριο του ΙΚΑ, η διάσημη Libreta (τετράδιο). Με αυτό, κάθε οικογένεια προμηθεύεται δωρεάν από τα αντίστοιχα κρατικά καταστήματα, μια ποσότητα βασικών τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης, αντίστοιχη του αριθμού των μελών της οικογένειας. Η λιμπρέτα υπάρχει από τα πρώτα χρόνια της επανάστασης και έλυσε το πρόβλημα της δίκαιης διανομής βασικών ειδών, με τρόπο μοναδικό στον κόσμο, χωρίς την μεσολάβηση χρήματος. Η αξία των ειδών της λιμπρέτας, θα μπορούσε να συγκριθεί, κατ αντιστοιχία, με το ύψος του δικού μας επιδόματος ανεργίας.

Τελειώνοντας αυτή την ενότητα, για κερασάκι στην τούρτα, θα θέλαμε να ξαναμοιραστούμε το σοκ που ζήσαμε στην Αβάνα, με την κουβανική ΔΕΗ .

Mε όλα τα παραπάνω δεν θέλουμε να ισχυριστούμε ότι η Κούβα είναι σήμερα ο παγκόσμιος παράδεισος των υλικών απολαβών. Αυτό θα ήταν μια μεγάλη ασέβεια, απέναντι σε έναν λαό που έφτυσε αίμα και υπέφερε τα πάνδεινα, υπερασπιζόμενος αξίες που για κάποιους δεν κοστολογούνται σε χρήμα. Αξίες όπως οι ιδέες, η αξιοπρέπεια, το δικαίωνα να τραβάς τον δρόμο σου και να βγάζεις κοροϊδευτικά την γλώσσα στην αυτοκρατορία απέναντι.

Η Κούβα έχει προβλήματα, που εύκολα διαπιστώνει κανείς, κυρίως από τον ανοιχτό-δημοκρατικό τρόπο που συζητιούνται παντού (στο δρόμο, στον τύπο, στην τηλεόραση) αλλά κυρίως από τον μαζικό και μαχητικό τρόπο που τα παλεύουν.

Με βάση όλα αυτά λοιπόν, υπολογίστε τον κουβανικό μισθό, το “καλάθι της νοικοκυράς”, τον κουβανικό πλούτο και την κουβανική φτώχεια. Ο καθένας μπορεί να πάρει ότι θέλει από τους πίνακές μας και να υποστηρίξει και με πινακάκια τα συμπεράσματα που ήδη έχει βγάλει.

Εμείς, θα επισημάνουμε μόνο, ότι με έναν ολόκληρο κουβανικό μισθό: Mπαίνεις 12 ώρες στο ιντερνέτ, ή αγοράζεις 40 βιβλία, ή 2.980 εφημερίδες, ή 120 περιοδικά. Εναλλακτικά, μπορείς να πάρεις 1.490 φορές το λεωφορείο ( ή 59 το ταξί) και να πας, 199 φορές στον κινηματογράφο, ή 60 φορές στο θέατρο ή σε 20 συναυλίες. Αν πάλι τα βαριέσαι όλα αυτά, μπορείς να αγοράσεις 30 λίτρα χύμα ρούμι και 596 λαϊκά πούρα και να αράξεις.....