Πηγή: 
- Resumen
- Resumen Geraldina Colotti
2 de junio de 2025
«Είμαστε η δεύτερη πολιτική δύναμη της χώρας»
Μετά τις εκλογές της 25ης Μαΐου, που έδωσαν μια συντριπτική νίκη στο PSUV, πήραμε την παρακάτω συνέντευξη από τον Κάρλος Πόντε, Πολιτικό Γραμματέα της Περιφερειακής Επιτροπής του Καράκας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βενεζουέλας, μια μαρξιστική-λενινιστική πολιτική οργάνωση, που κατέληξε να είναι η δεύτερη σε ψήφους δύναμη της χώρας.
Μια πολιτική οργάνωση – διευκρινίζει ο Κόντε – «κληρονόμος των επαναστατικών αγώνων του λαού του Μπολίβαρ, του Γουστάβο Μαρτσάδο και του Ούγκο Τσάβες. Το ένδοξο Κομμουνιστικό Κόμμα της Βενεζουέλας – προσθέτει – από την ίδρυσή του πριν από 94 χρόνια ενσαρκώνει την αδιάσπαστη ενότητα της μαρξιστικής θεωρίας και της επαναστατικής πρακτικής, ως εργαλείο για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στη Βενεζουέλα».
Πιστεύουμε ότι οι πρόσφατες εκλογές της 25ης Μαΐου για την εκλογή των περιφερειακών αρχών (κυβερνητών) και των νομοθετών (βουλευτών), τόσο της Εθνοσυνέλευσης όσο και των περιφερειακών νομοθετικών συμβουλίων, ήταν εξαιρετικά σημαντικές και είχαν ακόμη πιο σημαντικές συνέπειες, καθώς τώρα, χάρη σε αυτά τα σημαντικά αποτελέσματα, αναδιαμορφώνεται το πολιτικό μας σκηνικό στις διάφορες περιοχές της εθνικής μας επικράτιεας, από το ίδιο το Εσεκίμπο, όπου ανατέλλει ο ήλιος μας, μέχρι να καλύψει ολόκληρη την επικράτειά μας και τα νησιά μας. Η αναδιάρθρωση της εδαφικής εξουσίας μετά τις εκλογές εδραιώνει την επαναστατική ηγεμονία, η οποία επιτρέπει την πρόοδο προς την εδραίωση της συμμετοχικής δημοκρατίας και τη ρήξη με το παραδοσιακό αστικό κράτος. Μέσα σε αυτή την υπέροχη νίκη, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Βενεζουέλας αναδύεται και πάλι ως μια δύναμη ικανή να κινητοποιήσει μια συνειδητή ψήφο σημαντικής κλίμακας, η οποία τελικά οδήγησε σε αυτή την εκλογική νίκη.
Πιστεύουμε ότι αυτό οφείλεται στην αναγνώριση, πρώτον, από τα μέλη μας και, δεύτερον, από τον γενναίο λαό της Βενεζουέλας, ο οποίος αναγνωρίζει στο PCV μια μακρά παράδοση αγώνων στο πλευρό του λαού και την αταλάντευτη αντιιμπεριαλιστική και αντιφασιστική στάση που, με άλλα λόγια, έχει διατηρήσει το κόμμα στη Βενεζουέλα για σχεδόν εκατό χρόνια. Αυτό το αποτέλεσμα που πέτυχε το κόμμα Gallo Rojo (Κόκκινος Κόκορας) και που προστίθεται στο εκλογικό αποτέλεσμα που οδήγησε στη νίκη του Μεγάλου Πατριωτικού Πόλου Σιμόν Μπολίβαρ (GPPSB), είναι επίσης συνέπεια της πολιτικής και ταξικής συνείδησης ενός σημαντικού τμήματος του εργατικού λαού μας, που ταυτίζεται με το κομμουνιστικό κόμμα και μας βλέπει ως το πολιτικό όργανο του αγώνα του ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση.
Άλλα στοιχεία αυτών των αποτελεσμάτων αντιπροσωπεύουν τη μακρά επαναστατική παράδοση της αριστεράς στη χώρα μας, η οποία γνωρίζει ότι η ψήφος στο PCV είναι μια σίγουρη και συνειδητή ψήφος για τη μπολιβαριανή επανάσταση, της οποίας είμαστε μέρος και στην οποία συμβάλλουμε με μεγάλη ταπεινότητα με τις καθημερινές μας προσπάθειες και δράσεις.
Στην τρέχουσα πολιτική και επαναστατική πάλη, το κόμμα στο Καράκας διαθέτει ένα ισχυρό σύστημα στρατηγικών συμμαχιών, όπως η εκ νέου συμμετοχή στο GPPSB, αλλά και στα διάφορα μέτωπα αγώνα και μαζών στα οποία συμμετέχουμε στην πρωτεύουσα, όπως η Λαϊκή Αντιφασιστική Συντονιστική Επιτροπή της Βενεζουέλας, η Διεθνής Πλατφόρμα Αλληλεγγύης προς την Παλαιστινιακή Υπόθεση, το Μέτωπο των Μοτοσικλετιστών Επαναστατική Υπεροχή και τα ταξικά συνδικάτα.
Επιπλέον, θεωρώ σημαντικό να τονίσω ότι αυτό το σενάριο μας τοποθετεί, μαζί με τα άλλα κόμματα της συμμαχίας του Μεγάλου Πατριωτικού Πόλου Σιμόν Μπολίβαρ, σε μια κατάσταση εξαιρετικά υψηλών ευθυνών που μας επιβάλλει τόσο η εθνική όσο και η διεθνής κατάσταση ανάκαμψης και ανάδυσης σαφώς φασιστικών πολιτικών θέσεων, οι οποίες είναι εξαιρετικά επικίνδυνες για τους λαούς του κόσμου. Γι' αυτό είναι σημαντικό να ενισχύσουμε το GPPSB ως ενιαίο μέτωπο ενάντια στον βορειοαμερικανικό ιμπεριαλισμό και τους εσωτερικούς του πράκτορες. Ένα κεντρικό καθήκον σε αυτή την εμφατική λαϊκή νίκη είναι η εμβάθυνση της κινητοποίησης των μαζών, ώστε να μετατραπεί η εκλογική νίκη σε οργανωμένη Λαϊκή Εξουσία που θα αναπτύξει με επαναστατικό πνεύμα και ικανότητα το Πρόγραμμα των 7 Μετασχηματισμών.
Πώς ήταν οι ψήφοι του PCV σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο;
Μπορούμε να αναλύσουμε ποσοτικά την ανάπτυξη του Κομμουνιστικού Κόμματος με βάση τις ψήφους που έλαβε σε εθνικό επίπεδο, όπου κατάφερε να συγκεντρώσει περισσότερες από 190.000 ψήφους, και σε πολιτείες με μεγάλη εκλογική σημασία, όπου ξεπέρασε τις 10.000 ψήφους, όπως είναι η περίπτωση των ακόλουθων πολιτειών: Μιράντα 21.115, Καράκας 17.575, Καραμπόμπο 15.870, Λάρα 15.073, Ζούλια 11.391, Αραγουα 11.162 και Ανσοάτεγκι 10.742, αποτελώντας τη δεύτερη πολιτική δύναμη όχι μόνο εντός του GPPSB αλλά και σε σύνολο όλων των κομματικών δυνάμεων της χώρας. Υπάρχουν πολιτείες όπου, σε ποσοστό, λάβαμε πάνω από 4% της εκλογικής συμμετοχής σε σχέση με το Μόνιμο Εκλογικό Μητρώο (REP), όπως είναι η περίπτωση των ακόλουθων πολιτειών: Λάρα 4,26%, Καραμπόμπο 4,22%, Πορτουγέσα 4,07% και Φαλκον 4,04%.
Υπάρχει μία φράξια του PCV που αποφάσισε να συμμαχήσει με την ακροδεξιά και σας κατηγορεί ότι είστε σφετεριστές. Πώς εξηγείτε όλα αυτά στο κομματικό σας δυναμικό, ειδικά σε διεθνές επίπεδο;
Ναι, είναι ντροπιαστικό να είμαστε μάρτυρες μιας σαφούς πολιτικής και στη συνέχεια ηθικής παρακμής, αποτέλεσμα της καταστροφικής διαχείρισης ορισμένων ηγετών που, μετατρέποντας τον εαυτό τους σε μια κλίκα συνεργών, προσπάθησαν να οδηγήσουν το PCV σε ένα αδιέξοδο, όπου σε ηχηρές δημόσιες παρεμβάσεις κατέληξαν να συμφωνούν με τις θέσεις του ίδιου του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, με μια σαφή και ανησυχητική ευθυγράμμιση με την πιο ακραία και αδιάλλακτη δεξιά της Βενεζουέλας, η οποία ιστορικά ανταποκρίνεται στις εντολές που εκδίδονται από την Ουάσινγκτον. αποτελώντας ταυτόχρονα μια φωνή που, προστατευόμενη από τα σύμβολα του PCV, προσπάθησε να εκβιάσει πολιτικά τα ίδια τα μέλη του, τα οποία ταυτόχρονα αποδεκάτιζε συστηματικά, διαλύοντας την περιφερειακή και τοπική ηγεσία, καθώς και περιορίζοντας την Κομμουνιστική Νεολαία της Βενεζουέλας, προκειμένου να εμποδίσει οποιαδήποτε ανάπτυξη και ανανέωση του κόμματος που θα μπορούσε να υποστηρίξει τη μπολιβαριανή επανάσταση.
Πότε και γιατί ξεκίνησε αυτή η «παρακμή»;
Το 2017 ξεκινά ο «διαχωρισμός και η αντιπαράθεση» και η κυβέρνηση κατηγορείται για μη τήρηση των συμφωνιών PSUV – PCV. Τότε ξεκινά ο Γολγοθας των μελών του κόμματος, οι οργανώσεις διαλύονται, η ριζοσπαστική και προσωπική στάση της εθνικής ηγεσίας και του πολιτικού γραφείου αρχίζει να προκαλεί καταστροφές στα μέλη του PCV, μια διεθνής εκστρατεία καθοδηγείται από τον αντιδραστικό "φιγκερισμό" (Φιγκέρα) για να δυσφημίσει το βενεζουελάνικο κράτος, ξεχνώντας τις κυρώσεις και τους αποκλεισμούς που εμποδίζουν κάθε δράση της κυβέρνησης υπέρ του λαού. Η ρεβανσιστική στάση του κόμματος πήρε μια σκοτεινή τροπή, συμμαχώντας με τις ενέργειες της άκρας δεξιάς το 2023 στις διαδηλώσεις που εκμεταλλευόμενοι την οικονομική κατάσταση των εργαζομένων, καλούν τα στελέχη τους να αντιπαρατεθούν με την κυβέρνηση του Μαδούρο, δεν ήταν πλέον μόνο μια αποστασιοποίηση, αλλά μια σύγκρουση, ξεχνώντας την αντιιμπεριαλιστική αρχή των κομμουνιστών.
Η ρητορική του αντι-Τσάβιστικού ρεύματος που ήταν ενσωματωμένο στην απερχόμενη ηγεσία του κόμματος έμοιαζε με αυτή πρακτορείου της CIA στη Βενεζουέλα, κάνοντας δηλώσεις που παρουσίαζαν διεθνώς τη Βενεζουέλα και την κυβέρνησή της ως παράνομη κυβέρνηση. Αυτή η επικίνδυνη κατάσταση είναι αδύνατο να κρυφτεί από οποιαδήποτε αντικειμενική εξέταση και, για αυτό το λόγο, μια ομάδα μελών του κόμματος, επικαλούμενη το ανώτατο δικαστήριο της χώρας, αποφάσισε να ενεργοποιήσει ένα συνταγματικό ένδικο μέσο, θεωρώντας ότι παραβιάζονταν πολιτικά δικαιώματα. έτσι, μέσω αυτής της οδού που επιτρέπει το Σύνταγμα της Μποολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας, έρχεται μια στιγμή καμπής που επιτρέπει την πρόοδο των επαναστατικών δυνάμεων στο εσωτερικό του κόμματος για να το διασώσουν από μια ποταπή ηγεσία που συμμάχησε με αντιδραστικές δυνάμεις ενάντια στην κυβέρνηση του Νικολά Μαδούρο.
Τότε ξεκινά μια νέα φάση ανάκτησης της επαναστατικής ηθικής αξιοπρέπειας του κόμματος, την οποία έχει αναπτύξει η νέα Εθνική Ad Hoc Ηγεσία του, όπου ο σύντροφος Χένρι Πάρα, γνωστός με το χαϊδευτικό «ο Κόκορας», ως πρόεδρος κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για να καταστήσει σαφή αυτή την αλήθεια: πρώτα στο εσωτερικό της χώρας μας και, στη συνέχεια, σε σημαντικά διεθνή φόρα στα οποία έχει συμμετάσχει. Ομοίως, κάθε Περιφερειακή Επιτροπή σε εθνικό επίπεδο έχει ενώσει τις δυνάμεις της για να επαναφέρει στο σωστό μέρος της ιστορίας ένα πολιτικό κόμμα που ποτέ δεν εγκατέλειψε τους κύριους αγώνες και τα υψηλότερα ιδανικά του λαού της Βενεζουέλας.
Τι θέση πήρε αυτή η φράξια του PCV στις τελευταίες προεδρικές εκλογές;
Είναι τότε που ξεκαθαρίζουν όλα, το 2024 στις προεδρικές εκλογές της 28ης Ιουλίου αυτή η ντροπιαστική φράξια υποστηρίζει τον ακροδεξιό υποψήφιο Ενρίκε Μάρκες. Είναιη στιγμή που το μέρος της βάσης του PCV που εξακολουθούσε να υποστηρίζει αυτή την επαίσχυντη ηγεσία έρχεται σε ρήξη. Και σήμερα μας χαροποιεί ιδιαίτερα να ανακοινώνουμε με ικανοποίηση ότι η πλειοψηφία είναι μαζί μας, αγωνιζόμενη στις τάξεις του PCV που συμφωνεί με την μπολιβαριανή επανάσταση υπό την ηγεσία του εργάτη προέδρου Νικολάς Μαδούρο Μόρος. Η διάσωση του κόμματος δεν είναι ένα φυλλάδιο ή ένα θέατρο που σκηνοθέτησε η κυβέρνηση. Εμείς, οι κομμουνιστές, διασώζουμε το κόμμα, εμείς που πιστεύουμε ότι η ιστορία του αγώνα του δεν μπορεί να συνεχίσει να λερώνεται ή να καταστρέφεται. Γι' αυτό σήμερα έχουμε την υποστήριξη και την αλληλεγγύη των αδελφών κομμουνιστικών κομμάτων της Λατινικής Αμερικής και δημιουργούμε δεσμούς στην Ευρώπη και σε άλλα μέρη του πλανήτη.
Ποια είναι η ανάλυση του PCV για την παρούσα φάση και την τρέχουσα κατάσταση στη Βενεζουέλα;
Στο PCV έχουμε συνειδητοποιήσει ότι στην τρέχουσα συγκυρία δεν πρόκειται απλώς για την διεξαγωγή ακόμη μιας εκλογικής αναμέτρησης, αλλά για τη διατήρηση της ειρήνης ως υπέρτατου στόχου, παραλληλίζοντας την κατάσταση με τους προγόνους μας, των οποίων υπέρτατος ιστορικός στόχος ήταν η ανεξαρτησία. Σήμερα, ο στόχος μας είναι η διατήρηση της ειρήνης και του πολυτιμότερου αγαθού της πατρίδας μας, της πλήρους ανεξαρτησίας της.Πέρυσι, το 2024, συμπληρώθηκαν εκατό χρόνια από την εμφάνιση στην Ιταλία των μελανων χιτώνων σε εκείνη τη μακρά πορεία που τους οδήγησε στη Ρώμη για την κατάκτηση της εξουσίας. Αυτοί οι μελανοχίτωνες ήταν οι φασίστες που γέμισαν τον 20ό αιώνα με θάνατο και αίμα στην Ευρώπη. Γι' αυτό και έχουμε ξεκάθαρο ότι διακυβεύεται το πεπρωμένο της ζωής ενάντια στο θάνατο που εκπροσωπεί η ακροδεξιά και η βενεζουελάνικη αντιπολίτευση, σύμμαχος εκείνων που σήμερα διαπράττουν τη χειρότερη γενοκτονία στον κόσμο, αυτή, εναντίον των Παλαιστινίων. Ο φασισμός είναι ένα όργανο πολέμου και θανάτου του καπιταλισμού σε κρίση και η ακροδεξιά αντιπολίτευση της Βενεζουέλας είναι ένα όργανο του ιμπεριαλισμού για την αποκατάσταση της αστικής δικτατορίας της τέταρτης δημοκρατίας και του νεοφιλελευθερισμού. Για όλους αυτούς τους λόγους και σύμφωνα με τα όσα συνέβησαν στη χώρα μας στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές, η καταπολέμηση της φασιστικής ιδεολογίας είναι αυτή που καθορίζει την εθνική ατζέντα, όπως και η βελτίωση της οικονομίας μας και ο δρόμος προς την ευημερία που έχουμε χαράξει παρά τις μονομερείς καταναγκαστικές κυρώσεις του βορειοαμερικανικού ιμπεριαλισμού υπό τη νέα κυβέρνηση του μεγιστάνα Ντόναλντ Τραμπ και των πιο σκοτεινών δυνάμεων της διεθνούς αντίδρασης.
Οπως έλεγε ο Αντόνιο Γκράμσι: «Ο παλιός κόσμος πεθαίνει. Ο νέος αργεί να εμφανιστεί. Και σε αυτό το ημίφως αναδύονται τα τέρατα» (ο φασισμός).
Ποια είναι τα σημεία διαφωνίας, αν υπάρχουν, με το PSUV;
Ένα πολύ θετικό αποτέλεσμα, η πλειοψηφική ψήφος του λαού της Βενεζουέλας που εκφράστηκε στις εκλογές της Κυριακής 25 Μαΐου, υπέρ του PSUV και του PCV ως δεύτερης πολιτικής δύναμης της χώρας, καθώς και για τα διάφορα πολιτικά κόμματα του GPPSB, αντανακλά μια μεγάλη πολιτική ωριμότητα και ταυτόχρονα μια πολιτική και ηθική απαίτηση που θέτει ο λαός της Βενεζουέλας, εναποθέτοντας την εμπιστοσύνη του στην επαναστατική πρόταση που είναι διαποτισμένη από τις αξίες του Μπολίβαρ, εμπιστοσύνη που πρέπει να μετατραπεί στην εκπλήρωση της μεγάλης και ευημερούσας Βενεζουέλας που όλοι μαζί χτίζουμε, σε αντίθεση με την υποχωρητική και απομακρυσμένη από τον λαό πρόταση της ακροδεξιάς στη Βενεζουέλα. Αυτές οι εκλογές έδειξαν ότι το PCV εξακολουθεί να είναι μια ιστορική δύναμη, όπου το κομματικό του δυναμικό βρήκε το δρόμο του και ότι αυτό θα μας βοηθήσει να ξαναβρούμε το δρόμο προς το συνέδριο, με τη βοήθεια μιας εθνικής ηγεσίας που σήμερα βρίσκεται μαζί με όλους τα περιφερειακά, τοπικά και καθοδηγητικά όργανα της βάσης στη σωστή πλευρά της ιστορίας, υπερασπιζόμενη, προωθώντας, εμβαθύνοντας και εδραιώνοντας τη μπολιβαριανή επανάσταση, την κληρονομιά του κομαντάντε Τσάβες και γύρω από την ενότητα της ηγεσίας του προέδρου Νικολά Μαδούρο και όλης της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της επανάστασης.
Είναι σημαντικό και πολύ ικανοποιητικό να γνωρίζουμε ότι είμαστε η δεύτερη πολιτική και εκλογική δύναμη στο Καράκας και σε ολόκληρη τη χώρα και ότι ήμασταν όχι μόνο η επιλογή των μελών μας, αλλά και του λαού γενικά. Είμαστε εξαιρετικά ικανοποιημένοι για το έργο που επιτελούμε για την ενότητα και την πρόοδο στην κατάκτηση χώρων για την εδραίωση της κομμουνιστικής δύναμης, με άλλα λόγια για τη συσσώρευση δύναμης που μας επιτρέπει να προχωρήσουμε στην κατάκτηση χώρων εξουσίας, συλλογικής οικοδόμησης και οριζόντιας ηγεσίας.
Πώς αξιολογείτε το νέο κυβερνητικό σχέδιο για την πορεία προς το κοινοτικό κράτος ;
Η εθνική κυβέρνηση έχει ξεκινήσει μια νέα φάση μεταβίβασης εξουσίας στις οργανωμένες κοινότητες, στα κοινοτικά συμβούλια, στις κοινότητες και σε όλες τις διάφορες οργανωμένες εκφράσεις της λαϊκής και κοινοτικής εξουσίας, διευρύνοντας και εμβαθύνοντας το μοντέλο της συμμετοχικής και πρωταγωνιστικής δημοκρατίας μέσω του νέου Συστήματος Λαϊκής και Κοινοτικής Διακυβέρνησης σε ολόκληρη την εθνική επικράτεια, σε όλα τα Κοινοτικά Κυκλώματα, εκπληρώνοντας έτσι μία από τις ευγενέστερες προσδοκίες του κομαντάντε Τσάβες, ο οποίος είχε το όραμα ενός πρωταγωνιστικού και συμμετοχικού λαού στη νέα δημοκρατία, κάτι που είναι εφικτό μόνο μέσα από την επανάσταση.
Θεωρούμε ότι γίνονται σταθερά βήματα προς την κατεύθυνση της επίτευξης του κοινοτικού κράτους και το PCV συνοδεύει αυτές τις διαδικασίες εθνικής απελευθέρωσης με σοσιαλιστική προοπτική. Οι συγκεκριμένες ατζέντες δράσης (ACA) με τους χάρτες λύσεων τους διαδραματίζουν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο σε αυτή τη φάση για την επίτευξη ενός όλο και πιο επαναστατικού και λαϊκού κράτους, στο οποίο οι λαϊκές και κοινοτικές βάσεις μπορούν να αναπτύξουν τις πρωτοβουλίες τους στο ευνοϊκό έδαφος της μπολιβαριανής επανάστασης.
Όπως είπε ο αιώνιος κομαντάντε και ιστορικός ηγέτης της Μπολιβαριανής Επανάστασης Ούγκο Ραφαέλ Τσάβες Φριάς: «Το κοινοτικό κράτος είναι ο δρόμος προς τον σοσιαλισμό του 21ου αιώνα».
Όλη η εξουσία στις Κοινότητες !!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου