ΔΕΗ στην Κούβα



Επιστημονική φαντασία 1:

Είναι καλοκαιράκι, μένουμε σπίτι  με την γυναίκα μας, ας πούμε ότι  δουλεύουμε και οι δύο με ένα μισθό 700 ευρώ ο καθένας και έχουμε αναμμένο το κλιματιστικό και τον ανεμιστήρα όλη μέρα γιατί έχει πολύ ζέστη. Εν ολίγοις ζούμε μέσα στην κραιπάλη. Και ξαφνικά, έρχεται ο λογαριασμός της ΔΕΗ και μάλλον εδώ τελειώνει και η κραιπάλη και η επιστημονική φαντασία, ήρθε η ώρα να ανοίξουμε τον φάκελο με τον λογαριασμό της ΔΕΗ.

Επιστημονική φαντασία 2:

Πόσο πλούσιοι θα είμαστε στην Ελλάδα, εάν στο παραπάνω υποθετικό σενάριο ανοίγαμε το λογαριασμό  της ΔΕΗ και ο λογαριασμός ήταν 30 ευρώ ?

Αυτό  μας συνέβη φέτος στο νησί, γιατί μέχρι τώρα τον λογαριασμό τον πλήρωνε ο γείτονας (η σπιτονοικοκυρά μας). Φέτος η γυναίκα δούλευε και έτυχε να παραλάβουμε εμείς τον λογαριασμό της (κουβανικής) ΔΕΗ. Τον ανοίξαμε και ήταν 37,60 πέσος (μέσος μισθός 600). Φυσικά, στην καθορισμένη ημερομηνία που πέρασε από το σπίτι ο "ΔΕΗτζης" πληρώσαμε και τον δικό μας και της γειτόνισας. Είχαμε υποχρέωση γιατί τον περασμένο μήνα είχε πληρώσει αυτή και τους δύο. Ζήσαμε και αυτό σε αυτό το νησί. Κεράσαμε μία ΔΕΗ τον γείτονα  γιατί μας είχε κεράσει και αυτός!

Αναρωτηθήκαμε πως μπορεί να συμβαίνει αυτό, αφού για την παραγωγή ρεύματος χρειάζεται πετρέλαιο, που βέβαια το κόστος του είναι σε συνάλλαγμα. Μας εξήγησαν ότι το ηλεκτρικό ρεύμα πωλείται στον πληθυσμό στην Κούβα στο 25% του κόστους παραγωγής του.

Μετά σκεφτήκαμε  αυτό που μας έλεγαν σαν πρώτη εντύπωση για το νησί κάποιοι τουρίστες: "Πολύ ωραία, αλλά πολύ φτώχεια"....