Teresa Valenzuela García
Ασύγκριτη σε ελκυστικότητα με οποιαδήποτε άλλη περιοχή της κεντρικής οδού Calle 23 στο Vedado της πρωτεύουσας, η La Rampa, η οποία εκτείνεται από την Calle L μέχρι τη Malecón της Αβάνας, έχει το ιδιαίτερο χάρισμα να φαίνεται γοητευτική παρά τον έντονο ήλιο το καλοκαίρι, το δυνατό αεράκι που μερικές φορές φυσάει από τη θάλασσα ή το κρύο που μας ανατριχιάζει τον ιδιότυπο κουβανικό χειμώνα.
Και στις δύο πλευρές αυτού του δρόμου βρίσκονται οι κύριοι κινηματογράφοι της πόλης, El Yara και La Rampa, καθώς και αρκετοί ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί, ορισμένα υπουργεία, πρακτορεία τύπου, ξενοδοχεία, εστιατόρια, γκαλερί τέχνης και εκθεσιακά κέντρα.
Ένα από τα μέρη που καθιστούν τη La Rampa, μια από τις ιδιαίτερες περιοχές της κουβανικής πρωτεύουσας είναι το Pabellón Cuba. Χτίστηκε το 1963 μέσα σε μόλις 70 ημέρες και από την αρχή του φιλοξένησε σημαντικές εκδηλώσεις, όπως η Πρώτη Έκθεση Κουβανικού Πολιτισμού το 1967 και, την ίδια ημερομηνία, το σημαντικό Salón de Mayo, το οποίο έφερε στην Κούβα από το Παρίσι ό,τι γινόταν στον κόσμο στον τομέα των πλαστικών τεχνών. Σήμερα συνεχίζει να είναι ένας από τους πιο πολυσύχναστους πολιτιστικούς χώρους της πόλης.
Στο υψηλότερο σημείο της La Rampa, L και 23ης, βρίσκεται το Coppelia, το πιο διάσημο παγωτατζίδικο της Κούβας, το οποίο άνοιξε τις πόρτες του στις 4 Ιουνίου 1966- σχεδιάστηκε από τον ταλαντούχο αρχιτέκτονα Mario Girona, ο οποίος είχε τη συνεργασία της Rita María Grau και του Candelario Ajuria, γνωστών κατασκευαστών.
Μόλις τελείωσαν οι εργασίες, δεν υπήρξε καμία τελετή εγκαινίων. Με τον πιο φυσικό τρόπο ξεκίνησε η πώληση και οι περίεργοι άνθρωποι μπήκαν μέσα και άρχισαν να δοκιμάζουν τη μεγάλη ποικιλία 26 γεύσεων των εκλεκτών παγωτών. Ένα πραγματικό αρχιτεκτονικό αριστούργημα αναδύθηκε. Η κεντρική γωνιά κέρδιζε ακόμη μεγαλύτερη δημοτικότητα.
Το κτίριο αποτελεί σύμβολο πολλές γενιές Κουβανών. Στον χώρο όπου βρίσκεται, από το 1886 υπήρχε το νοσοκομείο Reina Mercedes, το οποίο παρέμεινε ενεργό μέχρι το 1954, οπότε και κατεδαφίστηκε με σκοπό την ανέγερση άλλου νοσοκομείου.
Ένα άλλο αξιοθέατο του πολυσύχναστου δρόμου είναι τα πλατιά γρανιτένια πεζοδρόμιά του και κυρίως τα πολύχρωμα ψηφιδωτά που τα κοσμούν, όπου έχουν ενσωματωθεί πίνακες περισσότερων από 20 διάσημων Κουβανών καλλιτεχνών,ως κληρονομιά για όλους τους Κουβανούς, μεταξύ των οποίων οι Cundo Bermúdez, Amelia Peláez, René Portocarrero και Wifredo Lam.
Οι χρονογράφοι της εποχής λένε ότι μέχρι τη δεκαετία του 1920, στα περίπου 500 μέτρα που καταλαμβάνει σήμερα η La Rampa, υπήρχε ένας δρόμος που περιβαλλόταν από βαθιές λάκκους και ερημιές που έδιναν στον τόπο μια έρημη και θλιβερή όψη.
Κοντά στη σημερινή έδρα του Ινστιτούτου Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης της Κούβας, ο ιδιοκτήτης αυτής της γης, ο Aulet, έχτισε το σπίτι του. Όταν πέθανε τη δεκαετία του 1940, η ανιψιά του έμεινε ως κληρονόμος του και λίγο καιρό αργότερα άρχισε να πουλάει το ακίνητο σε τμήματα.
Ένας από τους πρώτους αγοραστές ήταν ο Ιταλός Amadeo Barletta, που συνδεόταν με τη Μαφία και τη φασιστική κυβέρνηση του Μπενίτο Μουσολίνι. Ο Barletta είχε κατασκευάσει ένα μεγάλο κτίριο στη La Rampa για την εταιρεία του "Ámbar Motors", ένα κτίριο που σήμερα καταλαμβάνεται από το Υπουργείο Εξωτερικού Εμπορίου της Κούβας, το οποίο χρησιμοποιείται ως γραφείο και έδρα για τους διανομείς στην Κούβα των αυτοκινήτων Cadillac, Oldsmobile και Chevrolet και στο οποίο είχαν επίσης εγκατασταθεί τα στούντιο του τηλεοπτικού καναλιού 12.
πό τη δεκαετία του 1940 και μετά, το La Rampa της Αβάνας επεκτάθηκε. Νέες πολυκατοικίες εμφανίστηκαν και στις δύο πλευρές του δρόμου, όπως το "Retiro Médico" με τοιχογραφίες ζωγραφισμένες από τον ιδιοφυή Wifredo Lam, εστιατόρια, νυχτερινά κέντρα, μια μεγάλη τηλεοπτική εταιρεία, πρακτορεία τραπεζών , γραφεία και ραδιοφωνικοί σταθμοί.
Αξίζει να αναφερθεί το πολυτελές γραφείο κηδειών Caballero, στην 23η και Μ, του Ισπανού αρχιτέκτονα Joaquín Rallo, έπαψε να έχει αυτές τις λειτουργίες στα τέλη της δεκαετίας του '60 για να γίνει ένα πειραματικό κέντρο πολιτισμού που παρουσίαζε κάποια θεατρικά έργα στο υπόγειο, και σύντομα εδώ στεγάστηκαν γραφεία για τηλεοπτικά κινούμενα σχέδια, σήμερα το Τμήμα Κινηματογραφικών Σπουδών της Κουβανικής Τηλεόρασης.
Το 1954, το κτίριο Ιατρικών Ασφαλίσεων στην οδό 201 23 & N, κέρδισε το βραβείο αρχιτεκτονικής, σχεδιασμένο από τους Antonio Quintana, Rubio και Pérez Beato, με γραφεία κάτω και στους επάνω ορόφους πολύ ακριβά διαμερίσματα, όπως σχεδόν όλα στη La Rampa. Σήμερα, το κτίριο στεγάζει το Υπουργείο Δημόσιας Υγείαςς, τo Πρακτορείο Ειδήσεων Prensa Latina και στο ισόγειο, το περίφημο κατάστημα (εστιατόριο) Indochina.
Το εμπορικό κέντρο La Rampa στην 23η και P, ήταν ένα σύμπλεγμα εγκαταστάσεων, καταστημάτων και χώρων στάθμευσης για το σημερινό Ινστιτούτο Πολιτικής Αεροναυπηγικής της Κούβας, τράπεζες, τον κουβανικό αερομεταφορέα (Cubana de Aviación)και άλλα.
Στους χιλιάδες περαστικούς που πηγαινοέρχονται, το La Rampa τους εκπλήσσει πάντα,το ανακαλύπτει κανείς σιγά-σιγά όταν περπατάει κατά μήκος του προς τη θάλασσα, ή αντίθετα προς την Coppelia, είτε από το πεζοδρόμιο του κινηματογράφου Yara, είτε από εκείνο του ξενοδοχείου Habana Libre. Το σίγουρο είναι ότι όταν το κάνουμε αυτό, μια ευχάριστη αίσθηση μας κατακλύζει και ξαφνικά αισθανόμαστε μαγεμένοι και μεταφερόμαστε σε έναν τόπο θαυμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου