Είχα πολύ καιρό να γράψω κάτι για την Κούβα μου. Κυρίως γιατί ο επαγγελματικός μου χρόνος δεν μου έδινε την ευκαιρία να το κάνω, σωστά, με σκέψη και καθαρά όπως έχει χρέος να το κάνει, ένας άνθρωπος που ζει και εργάζεται πάρα πολλά χρόνια στο νησί. Ένας ανθρώπος όπως εγώ, που γράφει για την Πατρίδα του. Την δεύτερη Πατρίδα του την Κούβα. Το κάνω λοιπόν τώρα που κάποιες ημέρες ξεκούρασης, μεσολαβούν ως το επόμενό μου γκρουπ.
Το κάνω γιατί νιώθω χρέος μου να δώσω, να παραθέσω ( για μας που ζούμε εδώ στο νησί ), το αυτονόητο που γνωρίζουμε, που όμως για όσους επισκέπτονται την Κούβα, ακόμα και αν έχουν έρθει αρκετές φορές και για κάποια χρονικά διαστήματα, δεν είναι εύκολα ορατό. Είναι άλλο να ζεις σε έναν τόπο και άλλο να επισκέπτεσαι έναν τόπο.
Και τι δεν θα ακούσεις για την Κούβα και από πόσους διαφορετικούς ανθρώπους που την έχουν επισκεφτεί ; Πόσοι άνθρωποι στα αλήθεια, με διαφορετική οπτική των πραγμάτων και νοοτροπία θα ήρθαν στο νησί ; Άνθρωποι με διαφορετικό οικονομικό επίπεδο, πολιτική ιδεολογία, μόρφωση και βιώματα. Πάρα πολλοί άνθρωποι ήρθαν λοιπόν. Είτε με κάποιο τουριστικό γραφείο, είτε με γκρουπ, είτε και από μόνοι τους. Διάβασαν και κάποιο ταξιδιωτικό οδηγό, μπήκαν και σε κάποια σαιτ, πήραν και κάποιες γνώμες και πάμε Κούβα.
Αυτοί οι άνθρωποι, πήγαν κα είδαν , στην συντριπτική πλειοψηφία τους, ίσως τα ίδια πράγματα και μέρη, πράγματα και μέρη που ένας ξεναγός κάποιου γραφείου τους έδειξε και τους είπε, κάποιος φίλος ή ίσως και κάποιος Κουβανός που γνώρισαν, έκανε το αντίστοιχο. Και πιστέψτε με, ο καθένας από όσους ήρθαν θα σχημάτισε και μια δική του άποψη, ακόμα και στα πιο ορατά, τα πιο απτά, τα πιο καθημερινά που μπορεί να δεις στην Κούβα.
Πράγματα που δεν δέχονται παρερμηνείες ή διαφορετικές εξηγήσεις. Είναι 1,2,3. Δεν μπορείς να τα δεις σαν 4,5,6. Φυσικά και δεν είναι κακό αυτό, αλλά δεν σημαίνει και ότι είναι η πραγματικότητα του συνόλου μιας χώρας. Διότι δημιουργεί μια όχι σωστή αντίληψη, για το τι είναι η Κούβα. Εκεί λοιπόν αρχίζει το εγώ το είδα έτσι, μου το είπαν αλλιώς, ο άλλος το είδε αλλιώς, το είδε έτσι, μου το είπαν έτσι, μου το έδειξαν έτσι.
Ανακρίβειες και μονόπλευρη οπτική
Και εκεί είναι που, δεκάδες "ειδικοί" γράφουν για το νησί, την Κούβα, το καθετί που μπορεί να τους κατέβει στο νου ή που τους το είπε ο τάδε ξεναγός, οδηγός, συνοδός, ο Έλληνας ο Κουβανός η απλά φαντάστηκαν ότι μπορεί να είναι έτσι, ακόμα και για πράγματα που και οι ίδιοι είδαν.Δεκτό κι' αυτό. Δημοκρατία έχουμε και δικαίωμα στην γνώμη και την διαφορετική έκφραση.
Όμως υπάρχουν πάρα πολλές ανακρίβειες, ή αν θέλετε, μια μονόπλευρη οπτική των πραγμάτων, από αρκετούς που γράφουν για την Κούβα, που αδικούν και προσβάλουν το νησί, την Επανάσταση και τον λαό της. Αλλά και τον αγώνα που δίνει σε καθημερινή βάση. Προβάλουν ένα πολιτικό σύστημα και μια ιδεολογία που, αν μη τι άλλο, προσπαθεί για τον άνθρωπο, το σύνολο, με τα μέσα και τους πόρους που διαθέτει.
Η αφορμή, μάλλον η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για αυτό το άρθρο μου δόθηκε διαβάζοντας σε κάποια ΜΜΕ και πρόσφατα στο ίντερνετ, στο σαιτ ενός Ελληνικού περιοδικού που διανέμεται δωρεάν, διάφορα σχετικά με την Κούβα. Ανακρίβειες. Και εδώ ανακρίβειες. Ενοχλήθηκα ή για να κυριολεκτώ στεναχωρήθηκα και έστειλα ένα μειλ στην διεύθυνση επικοινωνίας αυτού του περιοδικού, γράφοντάς τους ότι το όρθρο τους έχει ανακρίβειες και ότι αν επιθυμούσαν, μπορούσα να τους δώσω της τεκμηριωμένες πληροφορίες.Την πραγματικότητά μας. Περιμένω απάντηση. Μπορεί όλα αυτά τα γραφόμενα, να είναι απλά η διαφορετική οπτική των πραγμάτων, η σε άλλα να φταίει και ο κακός σύνοδος, ξεναγός Έλληνας, ο κακός ντόπιος. Αλλά βλέπω ότι ίσως κάποιοι να το κάνουν και ηθελημένα ή από αμάθεια ή ημιμάθεια, δίνοντας μια εικόνα της Κούβας, που σε πολλά δεν της αξίζει. Δεν της αξίζουν τα ΨΕΜΜΑΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ.
Για αυτό το λόγο και θέλοντας να βοηθήσω όλους όσους θα έρθουν στο νησί, στο μέλλον, θα προσπαθήσω να σας παραθέσω κάποιες απο της ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ, όχι με λόγια αλλά με στοιχεία, ώστε απλώ να καταλάβετε ή και να κρίνετε ένα μέρος από την πραγματικότητά μας, εδώ στην Κούβα. Θα αρχίσω όμως με κάτι, που πάντα με έκανε να αγαπάω την Κούβα, γιατί έχω και εγώ παιδί. Κανένα παιδί της Κούβας δεν κοιμάται στο δρόμο και κανένα παιδί της Κούβας δεν πάει νηστικό να κοιμηθεί. Αυτή είναι μια πραγματικότητα εδώ.
Αλλά ας πάμε και στα πιο καθημερινά. Όχι δεν θα μιλήσω για δωρεάν υγεία ή την δωρεάν παιδεία, ούτε καν για το εμπάργκο – που είναι υπαρκτό και τσακίζει το νησί, ακόμα και στον χρηματοοικονομικό τομέα και τις τραπεζικές συναλλαγές. Ίσως αυτά να τα ξέρετε, να τα έχετε ακούσει, αλλά σίγουρα κανένας ξεναγός, συνοδός, αρχηγός η έστω και Κουβανός έχει τις γνώσεις ή την θέληση, ( η θέληση που αναφέρω, αφορά τους Κουβανούς που ασχολούνται με τους τουρίστες ) να τα εξηγήσει σε βάθος, για να σας δώσει να καταλάβετε, π.χ γιατί ενώ κατασκευάζουμε φάρμακα εδώ στην Κούβα, έχουμε ελλείψεις σε φαρμάκων στα φαρμακεία μας, π.χ ασπιρίνες. Το γιατι; Επιφυλάσσομαι να το εξηγήσω σε άλλο άρθρο, με την πρώτη ευκαιρία. Και δεν είναι μόνο αυτά, είναι και πολλά άλλα. Πόσο εύκολα λοιπόν βγαίνουν λάθος εντυπώσεις και σκέψεις. Αλλα και οδηγείται το μυαλό μας σε λάθος συμπεράσματα.
Δύσκολες οι μετακινήσεις
Πάμε να μιλήσουμε λίγο για καθημερινή ζωή μας, λοιπόν, αυτό που ζούμε, όχι για μια εβδομάδα, για ένα – δύο μήνες, αλλά αυτό που ζούμε καθημερινά. Δύσκολες οι μετακινήσεις, ελάχιστα τα καύσιμα και ακριβές οι τιμές των ιδιωτικών μεταφορικών μέσων. Έτσι ακριβώς είναι ή μήπως όχι ακριβώς έτσι; Όχι, δεν είναι ακριβά τα κρατικά μεταφορικά μέσα. Αφήστε με να δώσω κάποια ενδεικτικά παραδείγματα.
Αβάνα~Πινάρ ντελ Ρίο (175 χιλ.), μια μεγάλη πόλη στα δυτικά της Κούβας, η διαδρομή με κρατικό λεωφορείο κοστίζει 144 CUP με την αύξηση του 2024. Με την κρατική ισοτιμία, είναι περίπου 1,10 ευρώ. Αβάνα~Σαντιαγκο ντε Κουβα (902 χιλ.), μια ακόμα μεγάλη πόλη ανατολικά τους νησιού, η διαδρομή με τραίνο Regular κοστίζει 670 CUP με την αύξηση του 2024. Με την κρατική ισοτιμία, είναι πάνω~ κάτω 5 ευρώ.
Κάποια από τα κρατικά αστικά μεταφορικά μέσα, Gazelles και Minibuses, ( μικρά λεωφορεία ) όπως τα ονομάζουμε εμείς εδώ, έχουν κατά άτομο και κατά διαδρομή, τιμή στα 10 CUP με την αύξηση του 2024. Με την κρατική ισοτιμία, είναι περίπου 0,07 ευρώ. Η ίδια τιμή ισχύει και για τους συνεταιρισμούς μεταφορικών μέσων, Cooperativas τους λέμε εμείς εδώ. Επίσης Triciclos eléctricos ( τρίκυκλα ηλεκτρικά που παίρνουν 6 έως και 8 άτομα ) όπως τα λέμε εδώ, έχουν κατά άτομο, τιμή στα 10 CUP με την αύξηση του 2024. Με την κρατική ισοτιμία, είναι περίπου 0,07 ευρώ. Όσο για τα Triciclos de combustion ( τρίκυκλα με καύσιμο που παίρνουν 6 έως και 8 ατομα ) , έχουν κατά άτομο και κατα χιλ.. τιμή 3,5 CUP με την αύξηση του 2024. Με την κρατική ισοτιμία, είναι περίπου 0,02 ευρώ.
Κάνετε μια απλή διαίρεση π.χ των 10 CUP που είναι το κόστος του εισιτηρίου στο τοπικό νόμισμα CUP δια 1 ευρώ. - έχει Μ.Ο ισοτιμία αυτές της εποχές στα 130 CUP το 1 Ευρώ – και θα βγάλετε και μόνοι σας τα αποτελέσματα .
Ενδεικτικά, ας πούμε για την Regular B90 (ονομασία Κούβας) – για τον κόσμο τα ΙΧ αυτοκίνητα - έχει τιμή στα 132 CUP με της νέες τιμές του 2024. Με την κρατική ισοτιμία, είναι γύρω στο 1,00 ευρώ. Και η βενζίνη Especial B94(ονομασία Κούβας) για τον κόσμο έχει τιμή στα 156 CUP με της νέες τιμές του 2024. Με την κρατική ισοτιμία, είναι πάνω~ κάτω 1,20 ευρώ.
Αλλά προσέξτε, αυτές οι τιμές είναι για τους ιδιώτες, τα ΙΧ αυτοκίνητα. Ακριβή; Ναι, ναι σωστά.
Άλλα η πραγματικότητα είναι ότι σίγουρα οποίος έχει ΙΧ αυτοκίνητο, δεν το έχει και κάθεται.
Όποιος έχει έρθει Κούβα, θα το έχει δει αυτό και ίσως έχει κάνει και καμιά μεταφορά με τέτοιο αυτοκίνητο. Το έχει λοιπόν και δουλεύει με τον Α ή Β τρόπο βγάζει αρκετά παραπάνω χρήματα, είτε μεταφέροντας πράγματα ή ανθρώπους σαν παράνομο ταξί, κλπ.
Π.χ ένας τουρίστας που θα θελήσει να μπει σε ένα παράνομο ταξί, συνήθως παλαιό Αμερικάνικο ή και Lada, θα πληρώσει μια διαδρομή 15-20 δολάρια ή ευρώ. Γιατί απλά ζητάνε Ευρω και γιατί απλά τα πιο πολλά από αυτά τα αυτοκίνητα δουλεύουν βράδυ, όταν τα μεταφορικά μέσα, ιδίως για τους ξένους είναι από 0 μέχρι ελάχιστα στην καλύτερη.
Ακόμα και ένας Κουβανός που θα θελήσει να το νοικιάσει – συνήθως με άλλους Κουβανούς μαζί – taxi colectivo, το λεμε εμείς αυτό εδώ, θα δωσει για μια διαδρομή στα 250 – 300 CUP τουλάχιστον το άτομο. Άρα του δίνει σοβαρό εισόδημα έξτρα αυτή η δουλειά και σίγουρα δεν τον πειράζει να πληρώνει την βενζίνη σε αυτή την τιμή.
Για τους επαγγελματίες, πχ ταξί με κρατική άδεια η τιμές είναι πολύ πιο χαμηλές.
Αντίστοιχα τιμή βενζίνης Regular 90 Octano – έτσι την λέμε εδώ – έχει τιμή στα 24,30 CUP με τις νέες τιμές του 2024. Με την κρατική ισοτιμία, είναι περίπου 0,18 ευρώ. H βενζίνη Especial 94 Octano, έχει τιμή στα 26,00 CUP με τις νέες τιμές του 2024. Με την κρατική ισοτιμία, είναι πάνω~ κάτω 0,20 ευρώ. Άρα το κράτος φροντίζει για χαμηλές τιμές καυσίμων για τα μέσα που μεταφέρουν τον απλό κόσμο.
Έχει να πει κανείς κάτι για το κράτος και το κοινωνικό του πρόσωπο και το ενδιαφέρον του; Θα μπορούσα λοιπόν να παραθέσω, πολλά, τέτοια παραδείγματα – με αριθμούς και στοιχεία και όχι λόγια, σε διάφορους τομείς, τα οποία είναι πραγματικότητες στην καθημερινή ζωή μας και σίγουρα δεν διαμορφώνουν μια εικόνα, μονόπλευρη που δυστυχώς προσπαθούν να περάσουν για την Κουβα. Όπως είπα, είτε ηθελημένα, είτε από ημιμάθεια, είτε από αμάθεια, είτε ….. Aλλά θεωρώ ότι αυτό το δείγμα είναι αρκετό.
Ο βασικός μισθός
Ίσως κάποιος πει, ωραία μας τα λες φίλε, Έλληνα και Κουβανέ, αλλά ο βασικός μισθός στην Κούβα είναι πάνω~ κάτω 20 δολάρια, ( το γράφω σε δολάρια για να είναι πιο κατανοητό). Σωστά δεν υπάρχει θέμα αμφισβήτησης σε αυτό, 2.100 CUP ο βασικός μισθός αν δουλεύεις 44 ώρες την εβδομάδα. Αν δουλεύεις 40 ώρες την εβδομάδα είναι στα 1.950 CUP.
Πάμε να δούμε λοιπόν κάποια πράγματα, τα οποία θα βοηθήσουν να κατανοηθεί πως ζουν οι Κουβανοί. Κατ αρχάς, αυτοί οι μισθοί αφορούν τον κρατικό τομέα, αλλά δεν πιστεύω να παίρνει κάποιος αυτούς τους μισθούς.Ούτε καν ο πρώτο διορισμένος στην δουλειά. Στον ιδιωτικό τομέα, υπάρχουν, άλλοι μισθοί. Π.χ ας πούμε ενός ανθρώπου που δουλεύει σε μια απλή καφετέρια για Κουβανούς ειναι στα 300 ίσως και παραπάνω CUP την ημέρα – βάρδια. Πάνω~ κάτω στα 10.000 CUP το μήνα. Δηλαδή 77 – 80 ευρώ το μηνά, ανάλογα και την κρατική ισοτιμία ).
Αλλά ακόμα και στο βασικό κρατικό μισθό, συμπληρώνονται κάποια bonus, πχ παραγωγής. Κάποια επιπλέον χρήματα για την θέση που καλύπτεις, κάποια χρήματα για της όποιες γνώσεις έξτρα που μπορεί να έχεις, φυσικά και εάν είσαι με οικογένεια, εάν δουλεύεις έξτρα ώρες κλπ. Επίσης δίνουν και κάποια ποσά, τα οποία λέγονται estimulos, κάτι σαν επιβράβευση – κίνητρο, να το θέσω ετσι αν και δεν ξέρω εάν είναι σωστή η λέξη αυτή όπως την μετέφερα στα ελληνικά. Αυτά τα ποσά μπορεί να δίνονται κάθε 2 – 4 μήνες και είναι ένα επιπρόσθετο έσοδο.
Επίσης ακόμα και σήμερα σε κάποιες υπηρεσίες δίδονται μηνιαία και κάποια υλικά αγαθά (απορρυπαντικά, φαγητό, κ.α που και αυτά έχουν ένα κόστος Μ.Ο στα 10 – 15 ευρώ.Υπάρχουν ακόμα και κάποια άλλα έξτρα, σε κάποιους τομείς και επαγγέλματα. Θεωρητικά ένας αξιόπιστος Μ.Ο μισθού στο κρατικό τομέα είναι στα 40 Ευρώ περίπου.
Ας βάλουμε και οτι η μεγάλη πλειοψηφία των Κουβανών, δέχεται και κάποιο μηνιαίο συνήθως έμβασμα από συγγενείς και οικογένεια που έχουν στο εξωτερικό. Θα πω εναν Μ.Ο 200 δολλαρια. Κάποιες οικογένειες δέχονται επίσης και δέματα με διάφορα είδη από τις οικογένειές τους που είναι εκτός Κούβας. Και σε μηνιαία βάση, καθώς και ανανεώσεις χρόνου στα κινητά τους τηλέφωνα. Και τέλος να βάλω και όποια έξτρα εισοδήματα που έχουν και από παράλληλες δουλειές. Ένας καθαρισμός οικίας, ένας καθαρισμός κήπου, κάποιες έξτρα δουλειές π.χ ηλεκτρολογικά κλπ.
Ναι και πάλι λίγα φαίνονται αυτά τα χρήματα, αυτοί οι μισθοί. Δεν θα πω όχι, αλλά δείτε της τιμές των μεταφορικών μέσων, υπολογίστε και τις τιμές π.χ του ηλεκτρικού, Μ.Ο στα 2 ευρώ το μήνα, μια οικογένεια, ( το γράφω σε ευρώ για να κατανοείται καλύτερα ) . Εγώ για παράδειγμα στο σπίτι μου και επειδή δεν μαγειρεύω με γκάζι, αλλά με ηλεκτρική κουζίνα και κάνω χρήση ηλεκτρικών συσκευών, δεν ξεπερνώ τα 10 ευρώ το μήνα κάνοντας και μερικές φορές σπατάλη. Βάζω πλυντήριο κάθε τρεις και λίγο – για λίγα ρούχα.
Το νερό; Αν δεν κάνω λάθος μου ήρθε λογαριασμός στα 36 CUP, δηλαδή 0,27 ευρώ.
Υπολογίστε και το δελτίο παροχής τροφίμων – libreta de la racionamiento – ας πούμε κάτι σαν food pass, απλά εδώ είναι σε μηνιαία βάση, όλα τα χρόνια μέχρι και σήμερα και τουλάχιστον καλύπτει ένα σημαντικό μέρος της διατροφής των Κουβανών με προϊόντα.
Τι θέλω να πω με αυτό; Κάποιος στην Ευρώπη ναι μεν παίρνει ας πούμε 800 ευρώ μισθό, αλλά το ρεύμα έχει ας πούμε 300, το νερό 100, τα φάρμακα 100 οι μεταφορές ξέρω εγώ, ανάλογα. Το σούπερ μάρκετ, ανάλογα. Ο γιατρός ανάλογα, το 50αρικο θα το έχει η επίσκεψη. Εδώ σε εμάς έχει 0 κοστος. Τα φάρμακα ανάλογα κλπ.
Παράδειγμα, εδώ χρειάστηκα και πήρα ένα κολλύριο οφθαλμολογικό για το μάτι μου και μου κόστισε ας πούμε κάτι σαν συμμετοχή στο φάρμακο στα 20 CUP, δηλαδή 0,15 ευρώ.
Επιπλέον, δεν έχουμε κανενός είδους εφορία, δεν κάνουμε κάποια φορολογική δήλωση – εκτός εάν κάποιος έχει π.χ μια καφετέρια ιδιωτική, κάποια ιδιωτική δουλειά και κάνει μια υποτυπώδη δήλωση στο κράτος, δηλώνοντας κάποια από το κράτος προκαθορισμένα ποσά και κατηγορίες – επίσης δεν πληρώνουμε διάφορους φόρους π.χ κατοικίας κ.α.( και εδώ θα μπορούσα να δώσω διάφορα παραδείγματα, για κάποια επαγγέλματα, αλλά δεν ειναι του παρόντος ).
Οπότε δεν είναι έτσι απλό να λένε κοίτα πόσο χαμηλός είναι ο μισθός στην Κούβα. Έχει και κάποιες άλλες παραμέτρους για να κρίνεις έναν μισθό, εκτός από το ύψος του.
Το κράτος της Κούβας συνεχίζει, παρά τα τρομερά οικονομικά προβλήματα της χώρας να ασκεί μια κοινωνική πολιτική η οποία είναι βασισμένη στης αρχές της Επανάστασης.
Πράγμα που μόνο εύκολο δεν είναι, για μια χώρα όπως η Κούβα “mal acompanada” από την Αμερική.
Κάποιοι, ακούω και μιλάνε, με μεγάλη ευκολία, για τα γκρεμισμένα κτίρια, που πέφτουν και κατοικίες και δρόμους που δεν είναι σε καλή κατάσταση. Λακκούβες, την έλλειψη στα καύσιμα, σε φάρμακα, σε τρόφιμα κλπ.
Μιλάνε, γνωρίζοντας ή γιατί τους είπαν τα αποτελέσματα. Της αιτίες δεν τους τις είπε κανείς η δεν θέλησε να τους τις πει. Αμάθεια, Ημιμάθεια, ίσως ηθελημένα;
Σωστά, λοιπόν όλα τα παραπάνω και μπορώ με άνεση να σας δώσω της αιτίες, όχι με λόγια, με δεδομένα και αριθμούς, αλλά θα χρειαζόταν ένα ακόμα άρθρο.
Τώρα γιατί δεν μιλάνε με την ίδια ευκολία και για τα νοσοκομεία που φτιάχνονται, τα σχολεία, της νέες εργατικές κατοικίες που δίνονται δωρεάν – με υποτυπώδες αν θέλετε αντίτιμο, απλά για μα μην τους δίνουν την εικόνα ότι τα χαρίζει το κράτος – στον κόσμο ;
Γιατί δεν μιλάνε για το νέο δίκτυο ύδρευσης που κατασκευάζεται στην Αβάνα και όχι μόνο, τα καινούργια ξενοδοχεία που κατασκευάζονται στην χώρα, τις επενδύσεις ξένων κεφαλαίων στο νησί, το δίκτυο μεταφορών που σιγά – σιγά γίνεται σύγχρονο (δείτε καινούργια τραίνα, μηχανές και βαγόνια);
Γιατί δεν μιλάνε για την οικονομική ζώνη του Mariel και τα εργοστάσια και τiς εγκαταστάσεις εκεί που έχουν επενδύσει ξένες χώρες ;
Γιατί δεν μιλάνε για τα νέα ασθενοφόρα που μόλις παρέλαβε το Κουβανικό κράτος και δεν είναι 10 η 30.
Γιατί δεν μιλάνε για την γενιά των Κουβανών που επενδύει στην χώρα τους, ( και με χρήματα που τους στέλνουν οι οικογένειές τους από το εξωτερικό) στον ιδιωτικό τομέα, ανοίγοντας καφέ, ρεστοράν, επιχειρήσεις που ενοικιάζουν δωμάτια, φτιάχνοντας άλλες μικρές επιχειρήσεις τις MIPYME εισαγωγής και εξαγωγής προϊόντων;
Όχι από Κυριακή σε Δευτέρα δεν γίνονται θαύματα. Αλλά γίνονται έργα και βήματα ανάπτυξης. Πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι για την Κουβανική οικονομική πραγματικότητα, υπάρχουν προτεραιότητες και ανάλογα τα οικονομικά της χώρας, εκτελούνται τα όποια έργα. Και ποια ειναι η βαριά βιομηχανία της χώρας ; Ας αφήσουμε τα εμβάσματα, είναι ο τουρισμός και ακολουθεί το Νικέλιο, τα πούρα, το ρούμι, ζάχαρη, διάφορα φρούτα κα.
Αλλά προσέξτε, αυτό που δεν εγκαταλείπουν – δεν εγκαταλείπει η Κυβέρνηση - είναι η κοινωνική πολιτική για το λαό.
Όχι, όχι δεν είναι όλα όμορφα και αγγελικά πλασμένα στο νησί. Έχει πολλές δυσκολίες και πολλά προβλήματα. Ποιος λέει όχι. Εδώ δεν είμαστε ούτε κουφοί, ούτε τυφλοί, ούτε χαζοί. Τα ζούμε και ζούμε και όσους ‘”πολεμούν την Κούβα και την Επανάσταση είτε από το εξωτερικό, είτε από το εσωτερικό.
Για όλους αυτούς τους λόγους πρέπει να αναφέρονται και οι ΑΛΗΘΕΙΕΣ που είναι πίσω από τα ΨΈΜΜΑΤΑ. Μην ξεχνάτε ότι 65 χρόνια επανάστασης και 65 χρόνια κάτω από την Αμερικάνικη πίεση, οικονομική, εμπορική, πολίτικη, κλπ, δεν είναι εύκολο θέμα.
Και ειλικρινά χωρίς να θέλω να υπερβάλω, δεν νομίζω ότι θα υπήρχε άλλη χώρα εκτός από την Κούβα που θα άντεχε, που συνεχίζει να αντέχει την συνεχή πίεση της Αμερικής.
Σαν συμπέρασμα, αυτού του άρθρου, θα ήθελα να πω το εξής, ελάτε στην Πατρίδα μου την Κούβα.
Θα δείτε έναν λαό με αξιοπρέπεια να αντιστέκεται και να παλεύει καθημερινά.Έναν λαό που στην πλειοψηφία του, είναι με την Επανάσταση, με τον Φιδέλ, με τον Ραούλ, με τον Κομμουνισμό.
Έναν λαό ο οποίος στην πλειοψηφία του δεν ξεχνάει τους αγώνες που έδωσε και δίνει και δεν παραδίνεται.Έναν λαό που ναι έχει ιδεολογία και πληρώνει το κόστος αυτής της ιδεολογίας του και της αξιοπρέπειάς του.
Με όποιο τρόπο και να έρθετε, φροντίστε ο άνθρωπος, οι άνθρωποι που θα σας την δείξουν, θα σας ξεναγήσουν, φιλοξενήσουν, συνοδεύσουν, Έλληνες ή Κουβανοί, να σας δείξουν, να σας μιλήσουν και να σας πληροφορήσουν για την πραγματικότητα της Κούβας. Όχι μονόπλευρα. Όχι μονοδιάστατα. Ένα νόμισμα έχει πάντα δυο όψεις. Καλό θα ήταν να τις δείτε όσο γίνεται και τις δυο. Βρείτε ανθρώπους με γνώσεις και σε διάφορα κοινωνικά επίπεδα, σε ότι αφορά τους Κουβανούς.
Σας ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία του άρθρου.
Υ.Γ Οποιαδήποτε πληροφορία ή εάν μπορώ σε κάτι να βοηθήσω σχετικά με την Κούβα μου, επικοινωνείτε μαζί μου, κανένας κόπος, κόστος. Χαρά μου και τιμή μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου