Β.Ι Λένιν: Γράμμα προς τους Αμερικανούς Εργάτες

Αβάνα

Όταν οι άρπαγες του γερμανικού ιμπεριαλισμού το Φλεβάρη του 1918 οδήγησαν τα στρατεύματά τους ενάντια στην άοπλη Ρωσία που, έχοντας εμπιστοσύνη στη διεθνή αλληλεγγύη του προλεταριάτου, προτού ωριμάσει πλήρως η διεθνής επανάσταση, είχε αποστρατεύσει τις ένοπλες δυνάμεις της, τότε δεν δίστασα καθόλου να συνάψω τη γνωστή “συμφωνία” με τους γάλλους μοναρχικούς.

Ο γάλλος λοχαγός Σαντούλ, που στα λόγια συμπαθούσε τους μπολσεβίκους, ενώ στην πράξη υπηρετούσε με πίστη και αφοσίωση το γαλλικό ιμπεριαλισμό, μου έφερε το γάλλο αξιωματικό ντε Λυμπερσάκ. “Είμαι μοναρχικός, μοναδικός μου σκοπός είναι η ήττα της Γερμανίας”, μου δήλωσε ο Λυμπερσάκ. “Αυτό είναι αυτονόητο”, απάντησα. Αυτό δεν με εμπόδισε καθόλου “να συμφωνήσω” με τον ντε Λυμπερσάκ, για τις υπηρεσίες που επιθυμούσαν να μας προσφέρουν οι ειδικοί στις υπονομεύσεις γάλλοι αξιωματικοί, για την ανατίναξη των σιδηροδρομικών γραμμών, με σκοπό να παρεμποδιστεί η επιδρομή των γερμανών. 


Αυτό ήταν ένα υπόδειγμα “συμφωνίας”, που θα την επιδοκιμάσει κάθε συνειδητός εργάτης, συμφωνίας προς όφελος του σοσιαλισμού. Ανταλλάξαμε χειραψία με τον γάλλο μοναρχικό, ξέροντας ότι και ο ένας και ο άλλος, θα κρεμούσε ευχαρίστως τον “συνέταιρό” του. Αλλά τα συμφέροντά μας συμπίπτανε προσωρινά. Ενάντια στους επιτιθέμενους γερμανούς άρπαγες χρησιμοποιούσαμε εμείς, για το συμφέρον της ρώσικης και διεθνούς σοσιαλιστικής επανάστασης τα εξίσου αρπαχτικά, μα αντιτιθέμενα συμφέροντα των άλλων ιμπεριαλιστών. Εξυπηρετούσαμε τα συμφέροντα της εργατικής τάξης της Ρωσίας και των άλλων χωρών, ενισχύαμε το προλεταριάτο και αδυνατίζαμε την αστική τάξη όλου του κόσμου, χρησιμοποιούσαμε το νομιμότατο και υποχρεωτικό σε κάθε πόλεμο μανουβράρισμα, ελιγμό, υποχώρηση, περιμένοντας την στιγμή κατά την οποία θα ωριμάσει πέρα για πέρα η προλεταριακή επανάσταση, που ωριμάζει γοργά σε μια σειρά προηγμένες χώρες.

Και όσο κι αν ουρλιάζουν από το κακό τους οι καρχαρίες του αγγλο-γαλλικού και του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, όσο κι αν μας συκοφαντούν, όσα εκατομμύρια κι αν ξοδεύουν για την εξαγορά των δεξιοεσερικων, των μενσεβίκικων και των άλλων σοσιαλπατριωτικών εφημερίδων, δεν θα διστάσω ούτε στιγμή να συνάψω παρόμοια “συμφωνία” με τους άρπαγες του γερμανικοί ιμπεριαλισμού, σε περίπτωση που η επίθεση των αγγλογαλικών στρατευμάτων κατά της Ρωσίας το απαιτήσει. Και ξέρω πολύ καλά ότι την τακτική μου θα την επιδοκιμάσει το συνειδητό προλεταριάτο της Ρωσίας, της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Αμερικής, με ένα λόγο, όλου του πολιτισμένου κόσμου. Η τακτική αυτή θα διευκολύνει την υπόθεση της σοσιαλιστικής επανάστασης, θα επιταχύνει τον ερχομό της, θα εξασθενίσει τη διεθνή αστική τάξη, θα ενισχύσει τις θέσεις της εργατικής τάξης, που κερδίζει νίκες ενάντια στην τάξη αυτή. 

[...] Η ιστορική δράση δεν είναι πεζοδρόμο της λεωφόρου Νιέβσκι, έλεγε ο μεγάλος ρώσος επαναστάτης Τσερνισεβσκι. Όποιος “αποδέχεται” την επανάσταση του προλεταριάτου μόνο “με τον όρο” ότι αυτή θα εξελιχθεί εύκολα και ομαλά, ότι θα υπάρχει από την πρώτη στιγμή συνδυασμένη δράση των προλετάριων των διάφορων χωρών, ότι θα υπάρχει εκ των προτέρων εγγύηση πως δεν θα υποστεί ήττες, ότι ο δρόμος της επανάστασης θα είναι πλατύς, ελεύθερος, ευθύς, ότι δεν θα χρειαστεί στο δρόμο προς τη νίκη να υποστεί από καιρό σε καιρό τις πιο βαριές θυσίες,, “να βρεθεί κλεισμένος μέσα σε ένα πολιορκημένο φρούριο”, ή να περάσει από τα πιο στενά, αδιάβατα, σπειροειδή και επικίνδυνα ορεινά μονοπάτια – αυτός δεν είναι επαναστάτης, δεν απαλλάχτηκε από τον σχολαστικισμό της αστικής διανόησης, στην ουσία θα ξεγλιστράει συνεχώς στο στρατόπεδο της αντεπαναστατικής αστικής τάξης, όπως οι δικοί μας δεξιοί εσέροι, οι μενσεβίκοι, ακόμη (αν και σπανιότερα) και οι αριστεροί εσέροι.

Πηγή: 

ΙΣΠΑΝΙΚΟΣ ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΚΑΙ ΛΑΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, Χοσέ Ντίαθ, Γ.Γ της Κ.Ε του Κ.Κ.Ι

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΝΤΥΠΟΙΣ, Μάρτιος 2018