Η 7η Σύνοδος Κορυφής των Χωρών της Αμερικής (Cumbre de las Americas, μετάφραση κατά λέξη,
Σύνοδος Κορυφής των Αμερικών) που
πραγματοποιήθηκε στον Παναμά από τις 9 έως τις 11 Απρίλη δεν ήταν όπως συνήθως.
Το γεγονός ότι η Κούβα συμμετείχε για πρώτη φορά, αλλά και η παρουσία του ισχυρού
μπλοκ των χωρών της ALBA,
δικαίωσαν την κατά λέξη μετάφραση. Ήταν Σύνοδος των Κρατών των δύο Αμερικών, από τη μια η Δική μας Αμερική κατά τον Χοσέ
Μαρτί, η Αμερική των λαών, κινημάτων και κρατών που μάχονται ενάντια στον
ιμπεριαλισμό των γιάνκις, και από την άλλη η Αμερική, όπως την εννοούμε εμείς
εδώ, οι ΗΠΑ, Καναδάς & Σια.
Η Σύνοδος των Χωρών της Αμερικής,
δεν ταυτίζεται ευθέως αλλά συγκαλείται
από τον αμαρτωλό Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών (ΟΕΑ)
που ιδρύθηκε το 1948 στην Μποκοτά της
Κολομβίας και μία από τις πρώτες αποφάσεις του ήταν να εγκρίνει την
ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Γουατεμάλα το 1954 για την ανατροπή της
δημοκρατικής της κυβέρνησης , όπως και την επέμβαση στη Δομινικανή Δημοκρατία
το 1965. Προηγουμένως, με τη σιωπή ή την συγκατάθεση του ΟΕΑ πραγματοποιήθηκαν οι βομβαρδισμοί εναντίον
κουβανικών πόλεων κατά τα πρώτα χρόνια της νίκης της Επανάστασης του 1959 και η
μισθοφορική επέμβαση στην Πλάγια Χιρόν το 1961.
Στην συνέχεια, με τη συγκατάθεση
ή τη συνενοχή του οργανισμού, πραγματοποιήθηκε η ιμπεριαλιστική εισβολή στο
μικρό νησί της Γρανάδα το 1983 και η
επέμβαση στον Παναμά το 1989. Όχι άδικα λοιπόν, ο κουβανός διανοούμενος,
πολιτικός και διπλωμάτης Ραούλ Ρόα Γκαρσία (1907-1982), χαρακτήριζε τον ΟΕΑ σαν
‘’Υπουργείο των Αποικιών’’ των Ηνωμένων
Πολιτειών. Ο Φιντέλ Κάστρο το 1989 δήλωνε επίσης, ότι “Ο ΟΕΑ έχει μια ιστορία που συγκεντρώνει όλα τα σκουπίδια των 60 χρόνων
προδοσίας των λαών της Λατινικής Αμερικής’’.
Το 1962 μετά από βορειοαμερικάνικες πιέσεις η Κούβα
αποβλήθηκε από τον οργανισμό, ο οποίος υποχρέωσε τις χώρες μέλη του να διακόψουν τις
διπλωματικές σχέσεις με την επαναστατική κυβέρνηση του νησιού. Η απόφαση αυτή
ανακλήθηκε από τη ΓΣ του οργανισμού το 2009 στην Ονδούρα, σαν αποτέλεσμα της
αλλαγής του συσχετισμού στις κυβερνήσεις των χωρών της Λατινικής Αμερικής.
Όμως η Κούβα αρνείται να
επιστρέψει στον αμαρτωλό οργανισμό που
αποτέλεσε το μακρύ χέρι της επιθετικής πολιτικής της Ουάσινγκτον. Αυτή
η θέση δεν αλλάζει με την συμμετοχή της για πρώτη
φορά της στη Σύνοδο Κορυφής των Χωρών
της Αμερικής, που έτσι κι αλλιώς δεν σημαίνει συμμετοχή στον οργανισμό. Εξ
άλλου, στα πλαίσια της Συνόδου Κορυφής
πραγματοποιούνται διάφορα φόρουμ, πολλά
από τα οποία συγκεντρώνουν και τα
κινήματα της περιοχής.
Η Κούβα συμμετέχει και
εδραιώνεται μέσα στους νέους μηχανισμούς ολοκλήρωσης όπως η Μπολιβαριανή
Συμμαχία με τους Λαούς της Δικής μας Αμερικής (ALBA), η Ένωση των
Νοτιοαμερικανικών Κρατών (UNASUR) ή η Κοινότητα των Λατινοαμερικανικών Κρατών
και της Καραϊβικής (CELAC). Η ενίσχυση, επέκταση και εναρμόνιση αυτών των
οργανισμών και ολοκληρώσεων είναι ο δρόμος που επιλέγει η Κούβα και όχι η
εφήμερη αυταπάτη της επιστροφής σε έναν οργανισμό που δεν επιδέχεται
αναδιαμόρφωση και που έχει καταδικαστεί από την ιστορία.
Η 7η Σύνοδος Κορυφής των Χωρών της Αμερικής στον Παναμά
ήταν ένα πεδίο αντιπαράθεσης ανάμεσα στις δύο Αμερικές, που βέβαια, ούτε καν
θύμιζε τη στρατοκρατική πολεμική κινητοποίηση που υπάρχει στις αντίστοιχες
Συνόδους των διάφορων G και της ΕΕ, για την ασφάλεια των ηγετών τους. Παρ’ ότι ο
Παναμάς δε διαθέτει στρατό, στα
παράλληλα φόρουμ της Συνόδου ήρθαν και εκφράστηκαν μεταξύ άλλων και τα κινήματα
των χωρών, με τους συσχετισμούς τους.
Ξεχωριστή παρουσία είχαν οι
πολυπληθείς αντιπροσωπείες της Κούβας, της Βενεζουέλας και των υπόλοιπων χωρών
της ALBA , που πρόβαλαν
το αίτημα της απόσυρσης του διατάγματος Ομπάμα που χαρακτήριζει τη Βενεζουέλα
απειλή για τις ΗΠΑ (με το βάρος των 10 εκατομμυρίων υπογραφών που έφερε ο
Μαδούρο) και την άρση του
βορειοαμερικάνικου αποκλεισμού (εμπάργκο) της Κούβας.
Στο περιθώριο της Συνόδου
Κορυφής, στα λεγόμενα παράλληλα φόρουμ των κινημάτων και όχι μόνο, υπήρξαν
σοβαρές αντιπαραθέσεις που και αυτές,
δείχνουν την αλλαγή του συσχετισμού στην περιοχή. Κατ’ αρχήν, ήρθε με κεκτημένη
ταχύτητα όλο το μισθοφορικό χαφιεδολόι του Μαϊάμι και όλες οι
φιλοιμπεριαλιστικές δυνάμεις της περιοχής.
Κανείς δεν ασχολήθηκε με τα φτωχά
αποτελέσματα του Συμποσίου για την “Eνότητα της Κούβας” που συγκάλεσαν οι λεγόμενοι αντιφρονούντες
και απόλαυσαν τη μοναξιά τους στη μεγάλη πολυτελή αίθουσα που τους φιλοξένησε,
ούτε και με τις προκλήσεις τους στο ξενοδοχείο της κουβανικής αποστολής που
αντιμετωπίστηκαν χαλαρά και δεόντως.
o Antunez είναι αυτός που τρώει τις πολλές στο βίντεο |
Όμως, έγινε πραγματική κόλαση όταν ανακοινώθηκε ότι παραβρίσκεται και θα
συμμετέχει στα παράλληλα φόρουμ ο
γνωστός κουβανικής καταγωγής πράκτορας της ΣΙΑ Félix
Rodríguez Mendigutía ,ο βορειοαμεριάνος αξιωματικός δολοφόνος του Τσε
Γκεβάρα και ο José Luis García Pérez
(Antúnez) (είναι ο κύριος με το μπλε
πουκάμισο που τρώει τις πολλές στο βίντεο), κολλητός του τρομοκράτη Luis Posada Carriles
, υπεύθυνου για την κατάρριψη του κουβανικού επιβατικού αεροσκάφους στα
Μπαρμπάντος και για βομβιστικές επιθέσεις σε ξενοδοχεία της Αβάνας το 1997.
Η κουβανική αντιπροσωπεία, που
αντιμετώπισε προβλήματα και καθυστερήσεις στην παραλαβή των διαπιστευτηρίων της
από τους διοργανωτές, τύπωσε μέχρι εφημερίδα με τίτλο “ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΙ στον Παναμά”.
Στη συνέχεια, κουβανοί και άλλοι αντιπρόσωποι χωρών της ALBA αποκλείστηκαν αυθαίρετα από το
Φόρουμ “Κοινωνία των Πoλιτών”,
πράγμα που προκάλεσε διαδήλωση και
καταγγελία έξω και μέσα στην αίθουσα που θα γινόταν το Φόρουμ (βίντεο) και
οδήγησε σε μαζική αποχώρηση όλων των αντιπροσώπων των χωρών της ALBA.
Όμως η μεγάλη μάχη δόθηκε στο
Πάρκο Belisario Porras , μπροστά από
την πρεσβεία της Κούβας, στο οποίο υπάρχει ανδριάντας του Χοσέ Μαρτί και του Αντόνιο Μασέο.
Εκεί επιχειρήθηκε να καταθέσει λουλούδια ο δολοφόνος του Τσε και ο
εκπρόσωπος του τρομοκράτη, αλλά βρήκαν μπροστά τους, κουβανούς κάτοικους του
Παναμά και αντιπρόσωπους, βενεζολάνους και άλλους. Φυγαδεύτηκαν κακήν-κακώς, και δεν τα
κατάφεραν ούτε την επόμενη μέρα που κάλεσαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας και βρήκαν
μπροστά τους αυτή τη φορά, συγκέντρωση από τα συνδικάτα και τα κοινωνικά
κινήματα του Παναμά να περιφρεί το άγαλμα του Χοσέ Μαρτί.
Ήταν τελικά μια ωραία Σύνοδος Κορυφής, χωρίς
φράχτες, ΜΑΤ και χημικά, που τα αποτελέσματά της θα αξιολογηθούν τις επόμενες
μέρες. Έδειξε όμως, πολύ χαρακτηριστικά τις δύο Αμερικές της Αμερικής, σε
επίπεδο χωρών, κυβερνήσεων και κινημάτων.
Μετά από όλα αυτά, μου ήρθε στο
μυαλό μια παλιά αμερικάνικη ταινία οπου ένας βορειοαμερικάνος ταξιδεύει με το
αυτοκίνητό του στο Μεξικό και παίρνει έναν νεαρό Μεξικάνο που κάνει
οτοστόπ. Ταξιδεύοντας του λέει ότι πρώτη
φορά γνωρίζει από κοντά Λατίνο και τον ρωτά αν αυτός έχει γνωρίσει ποτέ
Αμερικάνο. Ο νεαρός του απαντά ότι γνωρίζει πάρα πολλούς αμερικάνους γιατί
είναι Μεξικανός. Εσύ όμως -του λέει- μόλις γνώρισες τον πρώτο σου Αμερικάνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου