Συνταγματάρχης Orlando Cardoso Villavicencio, ήρωας της Δημοκρατίας της Κούβας

Στην Κούβα υπάρχουν χιλιάδες  σαν τους Πέντε, άνθρωποι της διπλανής πόρτας που έχουν κάνει σπουδαία πράγματα, τα οποία τα διηγούνται με μια εντυπωσιακή φυσικότητα – αν έρθει η κουβέντα – λέγοντας απλά ότι “σαν εμένα είμαστε  χιλιάδες”.

Είναι χιλιάδες που δίνουν αντίστοιχες ηρωικές μάχες, τις περισσότερες φορές στην αναγκαία αφάνεια. Δεν είναι λίγες οι φορές που πέφτουν σε αυτό τον αγώνα, και παραμένουν στην αναγκαστική αφάνεια, γιατί υπάρχουν άλλοι που συνεχίζουν και δεν πρέπει να αποκαλυφθούν.

Η υπόθεση των Πέντε έγινε γνωστή λόγω της διεθνούς κινητοποίησης εξ’ αιτίας της άδικης   πολύχρονης φυλάκισής τους στις ΗΠΑ, και βεβαίως επάξια κέρδισαν τον τίτλο του “Ήρωα της Δημοκρατίας της Κούβας”, δίνοντας την νικηφόρα μάχη τους στην “φωλιά του θηρίου” για λογαριασμό όλης της Κούβας.

Ένας άλλος Ήρωας της Δημοκρατίας της Κούβας, που η ιστορία του δεν έγινε τόσο γνωστή στην Ευρώπη, είναι ο τότε Υπολοχαγός των Επαναστατικών Ένοπλων Δυνάμεων της Κούβας,  Orlando Cardoso Villavicencio , ο οποίος βρισκόμενος σε διεθνιστική αποστολή στην Αιθιοπία  τραυματίστηκε όταν η μονάδα του έπεσε σε ενέδρα (ο μόνος που επέζησε), συνελήφθη και παρέμεινε στις φυλακές τις Σομαλίας για 10 χρόνια, 7 μήνες και μια μέρα.

Κατάφερε να επιζήσει στις Σομαλικές φυλακές ξεπερνώντας πολλά από τα ανθρώπινα όρια. Στο βιβλίο του “Η Πρόκληση της Μοναξιάς” περιγράφεται αυτή η οδύσσεια ανθρώπινης αντίστασης και κουβανικής αξιοπρέπειας. Προσβλήθηκε και επέζησε 30 φορές από ελονοσία και όπως περιγράφει, τον πρώτο δύσκολο καιρό άγγιξε τα όρια της σχιζοφρένειας. Στην αρχή νόμιζε ότι θα μείνει στη  φυλακή λίγες μέρες ή εβδομάδες, όμως οι εβδομάδες έγιναν μήνες και τελικά οι μήνες χρόνια, σχεδόν 11 χρόνια.

Τελικά επέζησε  θέτοντας στον εαυτό του καθήκοντα αυτομόρφωσης και κατάφερε να μάθει μέσα στη φυλακή Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Γερμανικά και φυσικά Μουσική.  Επέστρεψε στην Κούβα  στις 23 Αυγούστου 1988,  τριαντάρης πια.

Ο Ορλάντο Καρντόσο γεννήθηκε το 1957 στην επαρχία Καμαγουέι στην κεντρική Κούβα και ήταν ένα από τα οκτώ παιδιά μιας φτωχής οικογένειας, που στα πρώτα χρόνια της επανάστασης  είδαν τη ζωή τους να αλλάζει προς το καλύτερο σε τέτοιο βαθμό, που το 1962 ο Ορλάντο γράφτηκε στο σχολείο.

Προσπαθεί και τελικά καταφέρνει να γραφτεί τον Αύγουστο του 1970 στους διάσημους   EMCC Camilitos (Στρατιωτικές Σχολές Μέσης και Προ- πανεπιστημιακής εκπαίδευσης). Από εκεί, το 1973  εισάγεται στην Σχολή Πυροβολικού των FAR  .

Το 1975 η σειρά του αποφοιτώντας από τη Σχολή Πυροβολικού αναλαμβάνει διεθνιστική αποστολή στην Αγκόλα για να εκπαιδεύσει  Αγκολάνους μαχητές. Ο Ορλάντο είναι μόλις 17 ετών και έχει ήδη προαχθεί σε υπολοχαγό.

Επιστρέφει στην Κούβα σε ένα χρόνο περίπου και τοποθετείται σε μονάδα Πυροβολικού κοντά στην Αβάνα. Σε ηλικία 18 ετών είναι ήδη ένας ολοκληρωμένος επαναστάτης μαχητής.

Στην Αβάνα τραυματίζεται στο μάτι σε ατύχημα από έκρηξη βλήματος και οι γιατροί τον βγάζουν ελεύθερο υπηρεσίας.  Καθώς η μονάδα του έχει επιλεγεί  για διεθνιστική αποστολή, αποκρύπτει την αναρρωτική του άδεια  και δηλώνει εθελοντής.

Φεύγει για νέα διεθνιστική αποστολή μόλις έξι μήνες από την επιστροφή του από την Αγκόλα, χωρίς να έχει συναντηθεί  με την οικογένειά του και χωρίς να  γνωρίζει καν τη χώρα προορισμού.

Θα γυρίσει πάλι στην Κούβα το 1988, 12 χρόνια μετά και θα ανακηρυχθεί Ήρωας της Δημοκρατίας της Κούβας. Σήμερα έχει το βαθμό του Συνταγματάρχη και  έχει εκδώσει  4 βιβλία: Wendy y el Duque Pedro (2001), El reino embrujado (2002), Reto a la Soledad (2003) ,Amor y espada (2006).

Το Δεκέμβρη του 2014, ήταν από τους πρώτους ανθρώπους που συνάντησαν  οι Χεράρντο Ερνάντες, Αντόνιο Γκερέρο και Ραμόν Λαμπανίνο, όταν επέστρεψαν στην Κούβα από τις βορειοαμερικάνικες φυλακές.

VIDEO
atexnos.gr