Φιντέλ Κάστρο: Πέντε ώρες με τους Πέντε

Πηγή: cubadebate.cu

 Foto: Estudios Revolución

Τους υποδέχτηκα το Σάββατο, 28 Φεβρουαρίου, 73 μέρες μετά που πάτησαν το πόδι τους σε κουβανικό έδαφος. Τρεις από αυτούς είχαν περάσει 16 ατελείωτα χρόνια της πιο παραγωγικής νιότης τους, αναπνέοντας τον υγρό, δύσοσμο και απωθητικό αέρα των υπογείων των βορειοαμερικανικών φυλακών, αφού είχαν καταδικαστεί από δωροδοκημένους δικαστές. Οι άλλοι δύο, που επίσης προσπαθούσαν να εμποδίσουν τα εγκληματικά σχέδια της αυτοκρατορίας ενάντια στην Πατρίδα τους, καταδικάστηκαν και αυτοί σε πολλά χρόνια βάναυσης φυλάκισης.

Αυτοί καθεαυτοί οι οργανισμοί έρευνας, με παντελή έλλειψη στη δράση τους και παραμικρού ίχνους δικαιοσύνης, συμμετείχαν στο απάνθρωπο κυνήγι.

Η κουβανική κατασκοπεία δεν είχα καμία απολύτως ανάγκη να παρακολουθήσει τις κινήσεις ούτε μιας στρατιωτικής ομάδας των Ηνωμένων Πολιτειών, διότι μπορούσε κάλλιστα να εποπτεύει το χώρο για οτιδήποτε κινείτο στον πλανήτη μας, μέσω της Ραδιο-ηλεκτρονικής Βάσης Εξερεύνησης ‘’Lourdes´´, νότια της κουβανικής πρωτεύουσας. Αυτό το κέντρο ήταν ικανό να εντοπίσει οποιοδήποτε αντικείμενο βρισκόταν σε κίνηση με εύρος χιλιάδων μιλίων στη χώρα μας.

Οι Πέντε Ήρωες αντιτρομοκράτες, που ποτέ δεν έβλαψαν τις Ηνωμένες Πολιτείες, προσπαθούσαν να αποτρέψουν και να εμποδίσουν τις τρομοκρατικές ενέργειες ενάντια στον λαό μας, που οργανώνονταν από τα βορειοαμερικανικά όργανα κατασκοπείας, τα οποία είναι πασίγνωστα στην κοινή γνώμη.

Κανείς από τους Πέντε Ήρωες δεν έκανε το καθήκον του επιζητώντας το χειροκρότημα, την βράβευση ή τη δόξα. Έλαβαν τους τιμητικούς τίτλους τους διότι δεν τους επεδίωξαν. Εκείνοι, οι γυναίκες τους, οι γονείς τους, τα παιδιά τους, τα αδέρφια τους και οι συμπολίτες τους, έχουμε κάθε νόμιμο δικαίωμα να αισθανόμαστε υπερήφανοι.

Τον Ιούλιο του 1953, όταν επιτεθήκαμε στο στρατόπεδο της Μονκάδα, ήμουν 26 χρονών και είχα πολύ λιγότερη εμπειρία από αυτή που εκείνοι επέδειξαν. Αν βρίσκονταν στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν ήταν για να βλάψουν αυτήν τη χώρα ή για να εκδικηθούν για τα εγκλήματα που οργανώνονταν εκεί και τροφοδοτούνταν με βομβιστικές επιθέσεις ενάντια στην χώρα μας. Η προσπάθεια να τα εμποδίσουν ήταν απολύτως νόμιμη.

Το πρώτο που είχαν να κάνουν, με την άφιξή τους, ήταν να συναντηθούν με τους συγγενείς τους, τους φίλους τους και το λαό, χωρίς να αμελήσουν ούτε για ένα λεπτό την υγεία τους και τον αυστηρό ιατρικό έλεγχο.

Ήμουν πανευτυχής για πολλές ώρες εχθές. Άκουσα θαυμαστές μικρές ιστορίες ηρωισμού από την ομάδα με πρώτο τον Χεράρντο και με δεύτερους όλους τους υπόλοιπους, συμπεριλαμβανομένου και του ζωγράφου και ποιητή, τον οποίο γνώρισα όταν κατασκεύαζε ένα από τα έργα του στον αεροδιάδρομο του Σαντιάγο ντε Κούβα. Και τις συζύγους; Τους γιούς και τις κόρες; Τις αδερφές και τις μανάδες; Δεν θα τους δεχτείτε και αυτούς; Φυσικά πρέπει να γιορτάσουμε την επιστροφή και να μοιραστούμε τη χαρά και με την οικογένεια!

Εχθές, το άμεσο που ήθελα ήταν να ανταλλάξω απόψεις με τους Πέντε Ήρωες. Για πέντε ώρες αυτό ήταν το θέμα. Εχθές, ευτυχώς, είχα στην διάθεσή μου τον απαραίτητο χρόνο για να τους ζητήσω να επενδύσουν ένα μέρος του τεράστιου κύρους τους σε κάτι που θα είναι γενικά χρήσιμο για τον λαό μας.

Φιντέλ Κάστρο Ρους

1 Μαρτίου 2015

10:12 μμ