29 Οκτωβρίου 2013

Λαός, Επανάσταση και Camilo ήταν πάντοτε αδιαχώριστοι παράγοντες της ίδιας υπόθεσης

Στο μικρό αφιέρωμα 3 αναρτήσεων παραθέτουμε αποσπάσματα από την εισαγωγή του συγγραφέα σε αυτό το βιβλίο που εκδόθηκε το 1979 από τον εκδοτικό οίκο «EDITORIAL CIENCIAS SOCIALES» στην Αβάνα με πρόλογο του Ραούλ Κάστρο. Οι φωτογραφίες είναι επίσης από αυτό το βιβλίο.

«Κατά την διάρκεια του αγώνα στα βουνά έπρεπε πάντοτε  να ανησυχούμε πιο πολύ για την εμπροσθοφυλακή μας, διότι το έργο της ήταν πολύ ειδικό και πολύ σημαντικό:  ήταν η πρώτη μονάδα που θα συγκρούονταν με τον εχθρό  αν μας έστηνε ενέδρα, έπρεπε να προσέχει την διαδρομή  και να είναι σε διαρκή επαγρύπνηση. Και εκεί, στο απόσπασμα της εμπροσθοφυλακής της Φάλαγγάς μας ήταν ο Camilo!  Αυτό είναι το Κόμμα: η Εμπροσθοφυλακή!»
Fidel   




« … Μέχρι που πάμε, αναρωτιόμαστε,  κι εμείς λέμε ότι εμείς, με αυτή την Επανάσταση θα πάμε μέχρι το τέλος. Θα πραγματοποιήσουμε μια πραγματική κοινωνική δικαιοσύνη, θα βγάλουμε τους αγρότες και τους εργάτες από την μιζέρια που τους έχουν υποβάλει τα συμφέροντα που κινούν τα νήματα της αντεπανάστασης. Η Κουβανική Επανάσταση  δεν θα σταματήσει ποτέ μπροστά σε τίποτα».
Camilo

« Αυτή η Επανάσταση θα φτάσει μέχρι το τέλος. Αυτή η Επανάσταση θα φτάσει μέχρι το στόχο που έχει χαράξει, αυτή η Επανάσταση, όπως και τις μέρες του πολέμου, έχει μόνο δύο δρόμους: “Nα νικήσει ή να πεθάνει” (…) αυτή η Επανάσταση είναι δίκαιη και δεν γίνεται για τα προνόμια κάποιων, ούτε για να προστατέψει συμφέροντα, ούτε για να υπερασπίσει τους τσιφλικάδες, τους κτηματίες που πάντα γελοιοποιούσαν, που πάντα κακοποιούσαν και που πάντα τουμπάριζαν τον λαό της Κούβας …». 
Camilo

« … δεν έχουν σημασία  οι δειλές και πανούργες προδοσίες που μπορούν να κάνουν σε αυτό τον λαό και σε αυτήν την Επανάσταση, δεν έχει σημασία ότι έρχονται  αεροπλάνα με μισθοφορικά πληρώματα  με εγκληματίες πολέμου, προστατευμένοι από ισχυρά συμφέροντα της βορειοαμερικάνικης κυβέρνησης, διότι εδώ ( ζητωκραυγές) υπάρχει ένας λαός που δεν αφήνει τους προδότες να τον μπερδέψουν, υπάρχει ένας λαός που δεν φοβάται τα αεροπλάνα των μισθοφόρων …».
  Camilo


« … ζητάμε σιωπηρά, όπως κάνουν όλοι οι έντιμοι άνθρωποι, ορκιζόμαστε σιωπηρά ότι τίποτα και κανένας δεν θα μας διασπάσει, ότι τίποτα και κανένας δεν θα σταματήσει την Επανάσταση και ότι όλοι θα προτιμήσουμε χίλιες φορές να πέσουμε νεκροί, αντί να παραδοθούμε στον εχθρό ή αντί να οπισθοχωρήσει η Επανάσταση. Εγώ ορκίζομαι, εδώ, ότι η σκέψη αυτών των επαναστατών που έπεσαν στον αγώνα δεν θα προδοθεί! »
 Camilo 

« Αυτός είναι ένας πολιτικός στρατός, είναι στρατός -με απόλυτα κατανοητή την έννοια πολιτικός-, είναι στρατός όχι της μίζερης πολιτικής, της βρώμικης πολιτικής, της μικροπολιτικής που γινόταν στην Κούβα για πάνω από 50 χρόνια  (…). Κάθε άνδρας του Επαναστατικού Στρατού είναι γεννημένος και έχει βγει από τις πιο ταπεινές πηγές και φυτώρια της πατρίδας μας. Έχει βγει από τα χωράφια, έχει βγει από τις φυτείες του ζαχαροκάλαμου, έχει βγει από τους λόφους και από τους χώρους δουλειάς, για να πάρει τα όπλα και να υπερασπιστεί έναν λαό, όμως αυτός ο λαός πρέπει να υπερασπιστεί αυτόν τον στρατό που είναι μέσα από τα σπλάχνα του».
Camilo


« Ο εργαζόμενος θέλει όπλα και εμείς ο στρατός, θα  τους τα δώσουμε (…) διότι λαός και εργαζόμενοι είναι ίδιοι με τους στρατιώτες του Επαναστατικού Στρατού».
Camilo

« Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε όλη την Αμερική η καθοριστική εποχή της απελευθέρωσης πλησιάζει. Η κουβανική επαναστατική διαδικασία δεν περιορίζεται μόνο στο αγαπημένο μας νησί, επεκτείνεται από το Ρίο Μπράβο μέχρι τη Γη του Πυρός. Το κίνημα που ο λαός μας έχει αναπτύξει έχει σημαδέψει τους αδερφούς μας όλης της Αμερικής. Τρέμουν πια οι λίγοι τύραννοι που απομένουν διάσπαρτοι στην Ήπειρό μας (…). Οι καταπιεσμένοι λαοί γνωρίζουν  ότι ταυτιζόμαστε με την υπόθεση της απελευθέρωσης της Αμερικής».
Camilo

« Κάθε χρόνο, με μεγαλύτερη αφοσίωση, οι νέες γενιές προστίθενται στον αυθόρμητο φόρο τιμής “ένα λουλούδι για τον Camilo”*, που οι μάζες έχουν μετατρέψει σε παράδοση. Στο παράδειγμά του σφυρηλατούνται χιλιάδες παιδιά και νέοι στα σχολεία που φέρουν το όνομά του».
Raul Castro


Συνεχίζεται … (αύριο)


* Κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου, χιλιάδες κουβανοί ρίχνουν λουλούδια στην θάλασσα σαν φόρο τιμής στην μνήμη του  αδικοχαμένου της ήρωα.  H Κούβα θρηνεί και τιμά ακόμα και  τον  δικό της  Camilo.

  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα πιο διαβασμένα της βδομάδας

Ενδιαφέροντα ιστολόγια