2η Σύνοδος Κορυφής CELAC –EE και παράλληλο κινηματικό Φόρουμ στις Βρυξέλλες

facebook.com/cumbredelospueblos2015

Μτφρ.: Μπ. Ζ.

38 Οργανώσεις από το Βέλγιο, την Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική έχουν ήδη υπογράψει την έκκληση για τη Σύνοδο Κορυφής των Λαών.  Η Πρώτη  Σύνοδος Κορυφής EE-CELAC  πραγματοποιήθηκε το 2013 στη Χιλή.

Εμπρός για την οικοδόμηση εναλλακτικών λύσεων 

στις 11 Ιουνίου του 2015, στις Βρυξέλλες

Φίλες και Φίλοι

Στις 10 και 11 Ιουνίου, 2015, οι Βρυξέλλες θα είναι η έδρα μιαςσημαντικής συνάντησης  δύο περιφερειακών συνασπισμών: Των Χωρών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής   (CELAC - Comunidad de Estados de America Latina yel Caribe) και των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ευρωπαίοι και Λατινοαμερικανοί ηγέτες θα βρεθούν στις Βρυξέλλες όπου θα συζητήσουν τους διάφορους τομείς συνεργασίας τους. Απ’ την πλευρά μας, ως βελγικά κοινωνικά κινήματα, πιστεύουμε ότι  είναι σημαντικό να ακουστεί από τις χώρες αυτές ταυτόχρονα και η φωνή των λαών.

Να γιατί αποφασίσαμε να οργανώσουμε μια Παράλληλη Σύνοδο Κορυφής των Λαών. Δραστηριοποιούμαστε σε τομείς, όπως η διεθνής αλληλεγγύη, το περιβάλλον, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα ΜΜΕ, όχι μόνο σε βελγικό αλλά και σε διεθνές επίπεδο. Όντας οι Βρυξέλλες η έδρα της συνάντησης, θεωρούμε ότι είναι καθήκον μας να αναλάβουμε αυτήν την πρωτοβουλία.

Η Λατινική Αμερική έχει μακρά παράδοση σε Συνόδους Κορυφής των Λαών. Κοινωνικά κινήματα και τοπικές οργανώσεις συζητούν μεταξύ τους παράλληλα με τις επίσημες συναντήσεις, προκειμένου να επηρεάσουν την έκβασή τους, αλλά και την πολιτική των διαφόρων χωρών που συμμετέχουν σε αυτές. Μια τέτοια παράδοση μας εμπνέει, για να κινητοποιήσουμε και να οργανώσουμε τα βελγικά κοινωνικά κινήματα και τους Ευρωπαίους φίλους τους σε μια δυναμική διεθνή συνάντηση.

Με τον κόσμο συγκλονισμένο από την παγκόσμια κρίση, σε οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό και πολιτιστικό επίπεδο, και με το 99% να επηρεάζεται από την πολιτική του 1%, οδηγούμαστε σε ένα δρόμο λιτότητας προς όφελος του ιδιωτικού κέρδους και μακριά πολύ από τα δικά μας λαϊκά συμφέροντα.

Αλλά οι άνθρωποι ξεσηκώνονται με τις δικές τους διεκδικήσεις. Γνωρίζουν ότι υπάρχει μια εναλλακτική λύση στη νεοφιλελεύθερη προσέγγιση της κρίσης, και αισθάνονται την ανάγκη να μοιραστούν εμπειρίες και να οργανώσουν κοινούς αγώνες.