3 Απριλίου 2017

Πέθανε η κουβανή επαναστάτρια Μαρία Αντόνια Φιγερόα Αραούχο

Η Μαρία Αντόνια Φιγκερόα Αραούχο, μαχήτρια της παρανομίας και του Επαναστατικού Στρατού, πέθανε το βράδυ της Πέμπτης στα 98 της χρόνια από εμβολή στο νωτιαίο μυελό.

Γεννήθηκε στις 10 Αυγούστου 1918 στον σημερινό δήμο Σαντιάγκο ντε Κούβα. Σπούδασε σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία και στο Πανεπιστήμιο. Το 1940 εντάχθηκε στο Επαναστατικό Κόμμα Κούβας (Αυθεντικό) και στη συνέχεια ίδρυσε με τον Εντουάρντο Τσιμπάς το Ορθόδοξο Κόμμα. Το 1944 αποφοίτησε ως Διδάκτωρ Παιδαγωγικής από το Πανεπιστήμιο της Αβάνας και έκανε διάφορα μεταπτυχιακά στο Πανεπιστήμιο του Οριέντε (Σαντιάγκο). Από τις 19 Μάρτη 1952 ξεκίνησε την παράνομη δράση ενάντια στην δικτατορία του Μπατίστα, ιδρύοντας μια ομάδα διαφώτισης και προπαγάνδας, με νεολαίους συντρόφους της από το Τμήμα Νεολαίας και το Εργατικό Τμήμα του Ορθόδοξου Κόμματος. Ήταν μέλος της Δράσης Απελευθέρωσης , Εθνικό Επαναστατικό Κόμμα και εντάχθηκε στο Επαρχιακό του Γραφείο.


Μετά την επίθεση στο στρατόπεδο Μονκάδα, πήρε ενεργό μέρος στην προστασία των καταδιωκόμενων αγωνιστών, Άνχελ Σάντσες, Χάιμε Ακόστα, Λόλο Γκαρσία και Μάριο Λάσο. Στη συνέχεια, σχημάτισε μια Επιτροπή Βοήθειας σε φυλακισμένους και τραυματίες και πήρε ενεργό μέρος στην καμπάνια για την αμνήστευση των φυλακισμένων της Μονκάδα.

Στην 18 Ιουνίου 1955, πήρε μέρος μαζί με την Μέλμπα Ερνάντες στη συνάντηση στην οδο Χοβελάρ 107 στην Αβάνα, όπου ιδρύθηκε το Κίνημα 26 Ιούλη (Μ-26-7). Eκείνη την ημέρα ορίστηκε από τον Φιντέλ Κάστρο Ταμίας και Οργανωτής του Κινήματος στην επαρχία Οριέντε, μαζί με τους Λέστερ Ροντρίγκες, Φράνκ Παίς, Γκλόρια Γουάδρας και άλλους.

Τον Ιούνιο του 1956 ταξίδεψε με εντολή του Φιντέλ στο Μεξικό, μεταφέροντας τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν για την υπόθεση της Επανάστασης και χρησιμοποιήθηκαν επίσης για την αγορά του πλοιάριου Γκράνμα. Εκεί συναντήθηκε με τον Φιντέλ, τον Ραούλ και τον Χουάν Μανουέλ Μάρκες.

Τον Αύγουστο του 1956 συμμετείχε στην έξοδο από τη χώρα, μέσω Αιτής-Μαιάμι-Μεξικό, των συντρόφων Μέλμπα Ερνάντες, Χουάν Αλμέιδα, Πέδρο Μίρετ και Νίκο Λοπες. Συμμετείχε στα μέτωπα Δράσης και Δολιοφθοράς, Προπαγάνδας και Οργάνωσης, στην ένοπλη εξέγερση στις 30 Νοέμβρη 1956, παρακολουθώντας τους πολιτικούς κρατούμενους.

Προωθούσε άνδρες και όπλα στο Τρίτο Ανατολικό Μέτωπο στη Σιέρα Μαέστρα και είχε πολύ στενή σχέση με την συντρόφισσα Σέλια Σάντσες Μαντουλέι και κρατούσε τις επαφές με την υπόλοιπη καθοδήγηση του Μ-26-7 στην επαρχία Οριέντε.

Μετά τη νίκη της Επανάστασης κατέλαβε διάφορες αρμοδιότητες στον τομέα της Εκπαίδευσης, μαζί με τον σύντροφο Αρμάντο Χάρτ Ντάβαλος, τότε υπουργό Παιδείας. Ήταν επιθεωρήτρια σε πολλά εκπαιδευτικά ιδρύματα στην Αβάνα και το Πιναρ ντελ Ρίο και υπηρέτησε ως επαρχιακή υποδιευθύντρια πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Στην συνέχεια ανέλαβε Τεχνικός επικεφαλής σε εθνικό επίπεδο της Έξω (έξτρα) σχολικής δραστηριότητας και σε αυτόν τον τομέα εργάστηκε για 18 χρόνια.

Το 1961, εντάχτηκε στη Μονάδα Πολιτοφυλακής του Υπουργείου Παιδείας και πήρε μέρος στις επιχειρήσεις στην εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων.

Από το 1967, με πρόταση της Σέλια Σάντσες Μαντουλέι, υπηρετούσε αμισθί στο Γραφείο Ιστορικών Θεμάτων της γραμματείας της προεδρίας (σήμερα Συμβουλίου του Κράτους).

Συνταξιοδοτήθηκε όταν αποσύρθηκε για λόγους υγείας. Έλαβε πολλές διακρίσεις, μεταξύ αυτών το Παράσημο του Μαχητή της Παρανομίας και του Επαναστατικού Στρατού, τα αναμνηστικά μετάλλια των 10,20,30,40,50,60 χρόνων  των Επαναστατικών Ένοπλων Δυνάμεων (FAR). Μέλος του  Κομμουνιστικού  Κόμματος  Κούβας από  το 1978.

Σύμφωνα επιθυμία της η σωρός της αποτεφρώθηκε. Οι στάχτες της εναποτέθηκαν το πρωί του Σαββάτου 1η Απρίλη στο Πάνθεον των Βετεράνων του νεκροταφείου Κολόν της Αβάνας.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα πιο διαβασμένα της βδομάδας

Ενδιαφέροντα ιστολόγια