Συνταξιδεύοντας με το Multi Kulti (2/2)

Mια πραγματικά αξιόλογη ιντερνετική προσπάθεια, το site multikulti.gr καθελκύστηκε πριν καιρό στο ελληνικό διαδίκτυο, φιλοδοξώντας να αναδείξει κάτι που άλλοι θεωρούν ταμπού: Την πολυπολιτισμικότητα της Αθήνας, που συνθέτουν οι  χιλιάδες αλλοδαποί  συμπολίτες  που ζουν και δουλεύουν μαζί μας και ταυτόχρονα αγωνίζονται να διατηρήσουν την ταυτότητά  και την κουλτούρα τους με τις κοινότητές, τις εκδηλώσεις τους κ.α. Γνωρίσαμε κάποιους από τους διαχειριστές του site, νέους ανθρώπους με φλόγα και μεράκι και «άνοιξε η καρδιά μας». Και αυτοί με την σειρά τους, μας έκαναν την τιμή να  «συνταξιδέψουμε» με το Μulti Kulti στο νησί. Και να, τα αποτελέσματα:

Συνέχεια συνέντευξης του Βαγγέλη Γονατά από τον Μανώλη Κανδανολέων

http://multikulti.gr/vamoscuba2/

Πάμε Κούβα ;

Mέρος Δεύτερο| Οι Μπριγάδες

 Τι είναι οι μπριγάδες; Πώς λειτουργούν; Ποιός μπορεί να συμμετέχει;

Οι μπριγάδες εθελοντικής δουλειάς και αλληλεγγύης στην Κουβανική Επανάσταση ξεκίνησαν το 1961 από την Διεθνή Ένωση Φοιτητών, σε αυτή την μπριγάδα παρευρέθηκε και μίλησε και ο Τσε. Με την σημερινή τους μορφή οργανώνονται από το 1972 από το Κουβανικό Ινστιτούτο Φιλίας των Λαών. Τότε φτιάχτηκε και το κάμπινγκ στο Caimito, που εγκαινίασε ο Φιντέλ στα πλαίσια της μπριγάδας «Julio Antonio Mella” της Ένωσης Δημοκρατικής Νεολαίας και Φοιτητών, από την οποία πήρε τιμητικά και το όνομά του το κάμπινγκ. Από τότε πάνω από 100.000 μπριγαδίστες από όλον τον κόσμο έχουν μείνει και δουλέψει σε αυτόν τον χώρο.

Οι μπριγάδες σήμερα διαρκούν 20 μέρες, από τις οποίες στις 7-8 προσφέρεται εθελοντική εργασία στα αγροκτήματα του κάμπινγκ. Το πρόγραμμα τους περιλαμβάνει επισκέψεις και ξεναγήσεις σε αξιοθέατα (μουσεία, μνημεία κ.α.) της Αβάνας, σε εργοστάσια, οργανισμούς και σχολεία. Περιλαμβάνει επίσης επισκέψεις και επαφές με οργανώσεις και μαζικούς φορείς καθώς και διαλέξεις γύρω από την ιστορία, την πολιτική και την κουλτούρα της Κούβας. Εννοείται καθημερινό καλλιτεχνικό πρόγραμμα και γνωριμία με την Κουβανική Μουσική, χορό και γλώσσα, ταινίες εκδηλώσεις κλπ. Οργανώνεται επίσης και μια 4ήμερη εκδρομή στην επαρχία με διαμονή σε τουριστικό ξενοδοχείο.

Η διαμονή στο κάμπινγκ είναι σε θαλάμους των 6-8 ατόμων με κοινόχρηστα μπάνια ανά συγκρότημα θαλάμων, 3 γεύματα την μέρα με τοπικά φαγητά και ποτά. Το κόστος συμμετοχής (εκτός των εισιτηρίων, εννοείται) είναι γύρω στα 300 ευρώ, και καλύπτει όλα τα έξοδα διαμονής, διατροφής, μεταφοράς, επισκέψεων κλπ του προγράμματος της μπριγάδας.

Στις μπριγάδες μπορεί να συμμετάσχει κάποιος μέσω των οργανώσεων αλληλεγγύης που υπάρχουν σε κάθε χώρα ή και κατ ευθείαν επικοινωνώντας με mail με το Κουβανικό Ινστιτούτο Φιλίας των Λαών (ICAP) . Στην Ελλάδα σταθερά κάθε χρόνο οργανώνει αποστολή ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος Φιλίας και Αλληλεγγύης.

Έκτος των άλλων, η συμμετοχή στην μπριγάδα είναι ο πιο ολοκληρωμένος και οικονομικός εναλλακτικός τρόπος να επισκεφθεί κανείς την Κούβα. Οι πιο πολλοί μπριγαδίστες παραμένουν στο νησί – μιας και τα βασικά έξοδα είναι τα εισιτήρια- για 10-15 μέρες, πολλοί και μήνα, και συνεχίζουν την εξερεύνηση…

Ποια είναι η δική σου εμπειρία; Πως έχεις βιώσει αυτόν τον θεσμό;

Εμείς πήγαμε πρώτη φορά στην μπριγάδα μόλις πέρσι, δηλ. στο 4ο ταξίδι.. Ταξιδέψαμε πρώτα σαν τουρίστες (όχι με γκρουπ) γνωρίσαμε το δρόμο, γυρίσαμε την επαρχία, μείναμε σε σπίτι Κουβανού φίλου και μετά, την τέταρτη φορά, πήγαμε σε μπριγάδα να γνωρίσουμε, ας πούμε, την επίσημη Κούβα. Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο από όλα ήταν η «έκκληση» των Κουβανών στο κλείσιμο της περσινής μπριγάδας. Μας είπαν, «εμείς θέλουμε απλώς να μεταφέρετε στις χώρες σας την πραγματικότητα που ζήσατε εδώ, θετική ή αρνητική. Η καλύτερη αλληλεγγύη που μπορείτε να μας προσφέρετε είναι να πείτε την αλήθεια, την δική σας αλήθεια όπως την ζήσατε, όχι την δική μας. Η αλήθεια είναι το ισχυρότερο όπλο μας, γιατί τα ψέματα με τα οποία μας πολεμάνε είναι πολλά και μεγάλα” . Αυτό για μένα έλεγε πολλά. Μέχρι τότε μπορώ να πω ότι ήμουν ένας φανατικά ερωτευμένος φίλος της Κούβας και της επανάστασής της. Μετά την μπριγάδα νοιώθω στρατευμένος στην υπόθεσή της.

Υπάρχουν κι άλλοι Έλληνες μαζί σου;

Μάλλον και εγώ υπάρχω μαζί τους. Η ιστορία των μπριγάδων είναι πολύ παλιά στην Ελλάδα. Ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος είναι ο αρχαιότερος σύνδεσμος της Ευρώπης, του χρόνου συμπληρώνει 50 χρόνια. Κάποιες χιλιάδες Έλληνες λοιπόν υπήρξαν μπριγαδίστες. Εκτός από τους φίλους μου στον Ελληνοκουβανικό, την μεγάλη ιντερνετική παρέα αλληλεγγύης στα blogs και στο facebook, η Κούβα έχει ιστορία στην Ελλάδα. Έχει τους ναυτικούς που την γνωρίζουν από παλιά και την λατρεύουν, έχει τους φίλους της κουλτούρας της και πολλούς άλλους. Στην γειτονιά μου στην Αθήνα π.χ. ζει ένας πολύ αξιόλογος άνθρωπος που ταξίδεψε παράνομα επί χούντας, ήρθε και έμεινε κάποια χρόνια στην Κούβα και σήμερα δηλώνει ότι θεωρεί την Κούβα πατρίδα του. Στην μπριγάδα φέτος είμαστε η δεύτερη μεγαλύτερη εθνική αντιπροσωπεία, 18 Έλληνες. Γνώρισα πολλούς και αξιόλογους ανθρώπους και έκανα καινούργιους φίλους (και οι φιλίες της Κούβας, να ξέρεις , κρατάνε…). Μέσα στην καρδιά μου είναι μια οικογένεια από την βόρεια Ελλάδα που δώσανε ραντεβού με τα παιδιά τους, που σπούδαζαν και δούλευαν σε μια ευρωπαϊκή χώρα στην Κούβα, στην μπριγάδα. Θυσίασαν τις διακοπές τους, τα παιδιά θα γύρισαν στην Ευρώπη γιατί δούλευαν και ήρθαν στην μπριγάδα! Με τέτοιους Έλληνες ήμουν μαζί στην μπριγάδα!

Αποδίδει η πολυπολιτισμική συνεργασία που υπάρχει στις μπριγάδες;

Οπωσδήποτε, συμβιώνεις για 3 εβδομάδες με ανθρώπους που έχουν διαφορετική κουλτούρα, γλώσσα, πολλές φορές και πολιτική αντίληψη. Αυτό βγάζει την διαφορετικότητα, αλλά ο κοινός σκοπός, η αλληλεγγύη στην περίπτωσή μας, βγάζει και τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά του καθενός και το βασικό, ότι είμαστε όλοι ανθρώπινα όντα. Αυτό είναι πιο έντονο π.χ. στις λατινοαμερικάνικες μπριγάδες, που είναι και η γλώσσα ίδια. Σε εμάς στην Ευρώπη, θα έλεγα ότι ειδικά στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, αυτές που συνηθίζουμε να λέμε «του Βορρά», δεν έχουν καταλάβει την σημερινή κατάσταση. Είναι περισσότερο προσανατολισμένοι στην διατήρηση των «κεκτημένων» τους, όπως είμαστε κι εμείς δηλ. πριν τα κεκτημένα μας γίνουν πρώην κεκτημένα μας.

Το πρώτο μέρος της συνέντευξης μπορείτε να το διαβάσετε  εδώ