To Bloqueo* ενάντια στην Κούβα και ο ΟΗΕ (3/3)

Αβάνα 10/11/2013

Όπως αναμένονταν η Γ.Σ του ΟΗΕ στις 29 Οκτώβρη καταδίκασε για  άλλη μια φορά τον εμπορικό, οικονομικό και χρηματοοικονομικό “bloqueo” (αποκλεισμό)* που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ κατά της Κούβας.  Αυτός ο ΟΗΕ, που υιοθετεί τις πιο αντιδραστικές θέσεις και παίζει τον ρόλο του φερετζέ επεμβάσεων υποβιβάζοντας τον διεθνή του ρόλο σε επίπεδο βιομηχανίας νομιμοποίησης των  ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Τι συμβαίνει με την Κούβα λοιπόν, βρήκε ευκαιρία ο ΟΗΕ να ξεπλύνει τις αμαρτίες του ή συμβαίνει κάτι βαθύτερο ; 

Γ ΜΕΡΟΣ

Οι ΗΠΑ είναι η μεγαλύτερη οικονομική δύναμη του κόσμου.  Πραγματοποιούσε από και προς το έδαφός της το  80% του διεθνούς εμπορίου. Οι αποθήκες των λιμανιών της είναι απαρχαιωμένες και μόνιμα κορεσμένες.  Αναγκάζεται να νοικιάζει αποθήκες στον Παναμά και να προ-αποθηκεύει για καιρό τα μεταφερόμενα εμπορεύματα πριν τα διεκπεραιώσει. Το λιμάνι του Mariel θα αποτελέσει ανταγωνιστική λύση για τα καράβια που εκτελούν ναύλους από και προς τις υπόλοιπες χώρες  - εκτός ΗΠΑ - της  Αμερικής. Θα είναι σε «απόσταση βολής» από 32 λιμάνια 17 χωρών, καθώς η Κούβα ως γνωστό βρίσκεται σε στρατηγική θέση στην είσοδο του Κόλπου του Μεξικού.

Να λοιπόν που το  βορειοαμερικάνικο μανιάτικο του bloqueo ενάντια στην Κούβα έχει και οικονομικές πλευρές. Το έργο του Mariel από μόνο του θα μπορούσε να προκαλέσει άλλο ένα bloqueo.  Γιατί οι βορειοαμερικάνοι σε σχέση με τους ανταγωνιστές τους θα υποβαθμιστούν σαν  διεθνές κέντρο  θαλάσσιων μεταφορών. Επίσης, η μη χρήση του λιμανιού του Mariel  από τις αμερικάνικες ναυτιλιακές εταιρείες θα προκαλέσει πρόσθετη ζημιά στο βορειοαμερικανικό εξωτερικό εμπόριο.

Τώρα, αν όλα αυτά είναι πολύ πεζά και καπιταλιστικά για επαναστάτες, ας σκεφτούμε ότι μιλάμε για διεθνές εμπόριο. Το ίδιο το εμπόριο, είναι εξ ορισμού καπιταλισμός, χωρίς αυτό όμως, καμιά χώρα δεν μπορεί να επιζήσει. Την εποχή του σοσιαλιστικού στρατοπέδου υπήρχε επίσης εξωτερικό εμπόριο. Εμπόριο μεταξύ των χωρών του σοσιαλιστικού στρατοπέδου, εμπόριο μεταξύ σοσιαλιστικών – καπιταλιστικών χωρών. 

Η μαρξιστική οικονομική σκέψη την δεκαετία του 60 ήταν βαθιά χωρισμένη σχετικά με το πόσο ο νόμος της αξίας πρέπει, ή σε ποιο βαθμό πρέπει, να καθορίζει τις οικονομικές σχέσεις μεταξύ των σοσιαλιστικών χωρών. Βέβαια, ούτε λόγος γινόταν για το διεθνές εμπόριο με τις καπιταλιστικές χώρες που είχαν –αντικειμενικά- ισχύ, όλοι οι οικονομικοί νόμοι της καπιταλιστικής οικονομίας.  Φυσικά η διεθνής συνεργασία και η διεθνιστική Αλληλεγγύη –κατά περίπτωση – ήταν δεδομένη και πολλές φορές το οικονομικό κομμάτι της εμπορίου, ανταλλαγής ή βοήθειας, ήταν δευτερεύον. Στην περίπτωση της Κούβας η βοήθεια της ΕΣΣΔ σε στρατιωτικό υλικό και βιομηχανική ανάπτυξη ήταν καθοριστική.

Και πάλι όμως,  ήταν διεθνές εμπόριο. Π.χ, η ΕΣΣΔ αγόραζε (αντάλλασε) σε σταθερή τιμή όλη την παραγωγή ζάχαρης της Κούβας και την πούλαγε η ίδια στην  επικρατούσα κάθε φορά  τιμή, στην διεθνή αγορά.  Όμως την πούλαγε σε σκληρό νόμισμα (συνάλλαγμα). Η ΕΣΣΔ πλήρωνε (αντάλλασε) στην Κούβα την ζάχαρη με στρατιωτική, βιομηχανική ή εμπορική βοήθεια. Δηλαδή με προϊόντα. Και με αυτό τον τρόπο η Κουβανική Επανάσταση επιβίωσε και στέριωσε τα πρώτα κρίσιμα χρόνια.  Ήρθε όμως η ώρα -με την διάλυση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου-, να πληρώσει πολύ ακριβά η Κούβα το οικονομικό κέρδος που αποκόμισε αυτά τα χρόνια, με την λεγόμενη Ειδική Περίοδο.

Η Κούβα  όμως επιβίωσε και από αυτό, κάνοντας αναλυτές και οικονομολόγους να “σκίσουν τα πτυχία τους”. Oι Κουβανοί πέτυχαν αυτούς τους άθλους, όχι γιατί ήταν τρελοί ή απλώς τυχεροί, αλλά γιατί είχαν πολύ συγκεκριμένη άποψη, που αν δεν μελετηθεί δεν μπορεί να κατανοηθεί το λεγόμενο “κουβανικό φαινόμενο”.

Οι κλασικοί του μαρξισμού δεν έδωσαν- και δεν μπορούσαν να δώσουν – στους μετέπειτα επαναστάτες που κλήθηκαν να οικοδομήσουν σοσιαλισμό, Πολιτική Οικονομία για την περίοδο της μετάβασης από τον καπιταλισμό στον κομμουνισμό. Αυτό ήταν αντικειμενικά καθήκον αυτών  που κλήθηκαν να υλοποιήσουν αυτή την μετάβαση.

Έτσι και τώρα, κανένας δεν έδωσε – και πως θα μπορούσε να δώσει – Πολιτική Οικονομία για την επιβίωση μιας και μόνης σοσιαλιστικής χώρας στον κόσμο, κόντρα σε θεούς και δαίμονες. Το καθήκον αυτό έλαχε στους Κουβανούς, οι οποίοι έχουν δώσει μέχρι τώρα πολλές επιτυχείς εξετάσεις.  Τους αξίζει  λοιπόν η εμπιστοσύνη μας.

Εξ άλλου στα ισπανικά “Fidelidad” σημαίνει πίστη. Και γραμματικά είναι άσχετο με το όνομα FIDEL.