Συνάντηση της 43ης μπριγάδας με τις CDR στο Ματάνσας

Αβάνα 4/8/2013

Μια από τις σημαντικότερες εκδηλώσεις, στα πλαίσια του προγράμματος της μπριγάδας κάθε χρόνο, είναι η συνάντηση με τις Επιτροπές Υπεράσπισης της Επανάστασης (CDR)  στις γειτονιές. Ένας θεσμός που δημιουργήθηκε αμέσως μετά τον θρίαμβο της Επανάστασης και συνεχίζει την λειτουργία του μέχρι και σήμερα, ζωντανός και επίκαιρος. Τα πρώτα χρόνια της Επανάστασης είχε την έννοια της ένοπλης πολιτοφυλακής. Σήμερα έχει την ευθύνη της οργάνωσης της ζωής στη γειτονιά και της λύσης πρακτικών προβλημάτων των κατοίκων.  Αποτελεί την πρωταρχική μορφή οργάνωσης  σε επίπεδο γειτονιάς και γενικά είναι θεσμός που παίρνει μέρος σε όλες τις εκλογικές διαδικασίες, συζητήσεις νομοσχεδίων κ.λ.π., σε εθελοντική βάση.

Εξαιτίας της εμπειρίας από την συμμετοχή μας στην περσινή μπριγάδα, αυτή ήταν μια από τις εκδηλώσεις που περιμέναμε πως και πως, διότι η υποδοχή που έγινε πέρσι στην μπριγάδα ήταν κάτι παραπάνω από ανέλπιστη. Στο δρόμο για την συνάντηση, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν αν θα είναι  το ίδιο συγκλονιστική όπως και πέρσι, που μας είχε βάλει ο κόσμος στη μέση και μας χειροκροτούσε, με τέτοια ζεστασιά, με τόσο ειλικρινή διάθεση να εκφράσουν τις ευχαριστίες τους, σε όσους στέκονται αλληλέγγυοι απέναντι στο λαό της Κούβας, που μας είχαν κάνει να αισθανθούμε περήφανοι που ήμασταν μπριγαδίστες.

Και φυσικά, και φέτος, η εκδήλωση υποδοχής μας αποζημίωσε απόλυτα. Όταν έφτασαν τα πούλμαν, μας κατέβασαν λίγο πριν το σημείο συνάντησης και πήγαμε σχεδόν με πορεία προς τα κει. Ο κόσμος μας περίμενε με ανυπομονησία και μας υποδέχτηκε με χειροκροτήματα, με συνθήματα αλληλεγγύης, στα οποία ανταπαντούσαμε «Viva Cuba», «Viva Fidel», «Venceremos». Η εκδήλωση ξεκίνησε με χαιρετιστήρια ομιλία του επικεφαλής των CDR και συνέχισε με καλλιτεχνικό πρόγραμμα που είχαν ετοιμάσει τα παιδιά της γειτονιάς. Στην ίδια εκδήλωση βραβεύτηκαν και μαθητές που αρίστευσαν κατά την σχολική χρονιά. Γενικά ήταν  τόσο ζεστή η εκδήλωση, που καθ’ όλη τη διάρκειά της, σκεφτόμουν  “αλήθεια, τι πραγματικά έχουμε κάνει εμείς όλοι εδώ για την Κούβα, για ν’ αξίζουμε πραγματικά μια τέτοια υποδοχή και μια τόσο μεγάλη τιμή, από τον Κουβανικό λαό;” Ένα λαό που επιβιώνει τόσα χρόνια, κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες και μέσα στην μύτη του ιμπεριαλισμού και με τα λιγοστά μέσα που έχει, αλλά και με την περίσσια ψυχή του, αντέχει και κρατά την σημαία του σοσιαλισμού ψηλά, στην πράξη.

Αυτά σκεφτόμουν κι αισθανόμουν πολύ μικρή μπροστά σ’ αυτούς τους ανθρώπους, όταν μου ζητήθηκε να πω μερικά λόγια εκ μέρους της μπριγάδας στην εκδήλωση. “Τώρα… τι να πω; Τι να πεις σ’ αυτό τον κόσμο, και μάλιστα εκπροσωπώντας την μπριγάδα, πώς να εκφράσεις χιλιάδες συναισθήματα και σκέψεις μέσα σε λίγες γραμμές, για να δείξεις πραγματικά την ευγνωμοσύνη σου, για τον τρόπο που σε δέχονται…” Χιλιάδες τέτοιες σκέψεις πέρασαν από το μυαλό μου, μέσα στα τρία λεπτά που είχα στην διάθεσή μου και τελικά αποφάσισα να πω αυτό που πραγματικά ένοιωθα εκείνη τη στιγμή, άλλωστε τι πιο αληθινό από το συναίσθημα. Έτσι είπα τα παρακάτω:

 «Εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Μπριγάδας José Martí, θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε γι’ αυτή την εκδήλωση. Είναι μεγάλη τιμή για μας, να τύχουμε μιας τέτοιας υποδοχής εκ μέρους σας. Θέλουμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι θα μείνει επίσης αξέχαστη, και σε μας αυτή η βραδιά. Η αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς είναι  το πιο δυνατό όπλο, στον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Θα εργαστούμε για να διαδώσουμε στις χώρες μας την πραγματικότητα της Κούβας που γνωρίσαμε εδώ. Η Κούβα είναι άλλωστε σήμερα ο μοναδικός φάρος, σ’ ολόκληρο τον κόσμο.     VIVA LA REVOLUCIÓN CUBANA! VIVA FIDEL Y RAÚL! JUSTICIA PARA LOS CINCO!»

Η εκδήλωση έκλεισε με δώρα που απένειμαν οι CDR  στην μπριγάδα, και με πολύ χορό και τραγούδι.

Σίγουρα τα λόγια είναι πάντα πολύ λίγα για να χωρέσουν τα συναισθήματα που συσσωρεύονται  σε τέτοιες εκδηλώσεις, πολύ δε περισσότερο όταν απευθύνεσαι στους Κουβανούς, που γνωρίζεις ότι εκτιμούν αφάνταστα, ακόμα κι αυτό το μικρό κι ασήμαντο που θα κάνεις γυρνώντας στη χώρα σου και που είναι να μιλήσεις απλά, λέγοντας αυτό που πραγματικά είδες στην χώρα τους, χωρίς ωραιοποιήσεις και να πεις αυτό που στ’ αλήθεια ένοιωσες καλό ή κακό, δεν τους ενδιαφέρει. Γι’ αυτούς αυτό είναι η πιο σημαντική βοήθεια που μπορεί να τους προσφέρει ένας μπριγαδίστας. Διότι με τη παραπληροφόρηση των μέσων, ειδικά σ’ ότι αφορά την Κούβα, η γνωριμία με την κουβανική πραγματικότητα και η διάδοσή της, πραγματικά έχει αξία σήμερα, ειδικά στον καπιταλιστικό κόσμο της κρίσης, που η ιδέα του σοσιαλισμού πρέπει πραγματικά να ξαναπέσει στο τραπέζι, σαν την μοναδική διέξοδο. Το σύνθημα Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα είναι όσο ποτέ άλλοτε επίκαιρο, και η Κούβα δείχνει το δρόμο.