Ο φόβος που μέχρι εκείνη τη μέρα μας κρατούσε σε αγωνία έγινε πραγματικότητα. Στις 11 Μαρτίου 2020, οταν ανακοινώθηκαν τα πρώτα κρούσματα του COVID-19 στην Κούβα, ο κόσμος αγνοούσε ακόμη τις τρομερές συνέπειές του και η διεθνής επιστημονική κοινότητα ασχολιόταν με την αποσαφήνιση των χαρακτηριστικών του.
Η κατάσταση στο νησί δεν ήταν πολύ διαφορετική. Και εμείς επίσης είχαμε περιορισμένες γνώσεις σχετικά με το SARS-COV-2, αλλά, ως αντιστάθμισμα μας υποστήριζαν αναμφισβήτητα πλεονεκτήματα: ένα έγκυρο σύστημα Δημόσιας Υγείας, ένα αξιοζήλευτο επιστημονικό δυναμικό, ένα Κόμμα και μια Κυβέρνηση αφοσιωμένη στους ανθρώπους και πάνω από όλα, η αταλάντευτη πεποίθηση ότι μαζί μπορούμε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια.
Έτσι άρχισε να αντιμετωπίζει τον ιό αυτή η χώρα. Στη διάρκεια των εβδομάδων και των μηνών που ακολούθησαν, παγιώθηκε όχι μόνο ένα επιτυχημένο πρωτόκολλο φροντίδας, το οποίο ενσωματώνει προϊόντα από τις φαρμακευτικές και βιοτεχνολογικές μας βιομηχανίες, αλλά και ένα Εθνικό Σχέδιο για να αντιμετωπίσουμε αυτό που σύντομα έγινε η χειρότερη πανδημία των τελευταίων εκατό ετών.
Κάθώς ήταν πρόσωπα με βαθιά ανθρωπιστική αντίληψη, οι Κουβανοί επαγγελματίες υγείας ανέλαβαν αμέσως τον πρωτοποριακό τους ρόλο στην κόκκινη ζώνη και σταδιακά άνθρωποι από όλους τους τομείς της κοινωνίας ενώθηκαν μαζί τους σε διαφορετικά καθήκοντα. Μαζί με την αιματηρή μάχη που δινόταν για τη ζωή στα νοσοκομειακά και τα εξοπλισμένα για αυτόν τον σκοπό κέντρα , δινόταν και μια άλλη μάχη στα σημαντικότερα εργαστήρια της χώρας, γιατί η Κούβα έπρεπε να έχει το δικό της εμβόλιο.
Πάντα μεταξύ της εγρήγορσης και της συνέχειας της ηγεσίας της Επανάστασης, αντιμετωπίσαμεκούραση και μέρες απομόνωσης. Όμως με την ίδια δύναμη, προσφέραμε την υποστήριξή μας στον κόσμο.
Τα δύο χρόνια πέρασαν στην ιστορία με σελίδες γεμάτες ηρωισμούς. Σε αυτό το διάστημα έφτασαν τα εμβόλια, τα δικά μας εμβόλια, αυτά που παρέκαμψαν τον πιο σκληρό αποκλεισμό, αποφασισμένα να γεννηθούν, με τη σιδερένια θέληση των δημιουργών τους.
Η Κούβα ζει, αναγεννιέται, αγκαλιάζεται. Σιγά - σιγά ανακτά την κανονικότητα που αποφασίσαμε να ονομάσουμε καινούργια, μεταξύ άλλων, γιατί μετά από όσα ζήσαμε αυτό το διάστημα δεν είμαστε πια οι ίδιοι.
Πίσω από τη μάσκα χαμογελάμε, αγκαλιάζουμε στόχους, όνειρα, γιατί ο κουβανικός λαός ξέρει πώς να σηκώνεται μετά από καταιγίδες και παρόλο που αυτό δεν έχει ακόμα σκοπρίσει εντελώς, έχουμε ήδη καταφέρει να αλλάξουμε το χρώμα της αυγής.
11 de marzo de 2022 23:03:42
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου