Βεβαίως, το βασικότερο αποτέλεσμα αυτών των διεθνών ή περιφερειακών συναντήσεων είναι ότι επιτυγχάνουν, στο βαθμό που είναι δυνατό, το σπάσιμο της “κινηματικής μοναξιάς” κάθε χώρας, έναν καλύτερο συντονισμό και τον πολλαπλασιασμό των αποτελεσμάτων της δράσης , όπως επίσης και την ανάδειξη των κεντρικών ζητημάτων κάθε περιόδου.
Το αίτημα της απελευθέρωσης των Πέντε Κουβανών που κρατούνταν άδικα στις ΗΠΑ, δέσποσε για πάνω από 15 χρόνια στο κίνημα αλληλεγγύης, έως την επιτυχή έκβαση αυτού του αγώνα. Καθώς η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα κατά της Κούβας συνεχίστηκε και αυξήθηκε, τα πάγια αιτήματα του νησιού για τερματισμό του αποκλεισμού (εμπάργκο) και επιστροφή του παράνομα κατεχόμενου (από το 1903) εδάφους του Γκουαντάναμο, μπήκαν και πάλι στην πρώτη γραμμή του μακροχρόνιου αγώνα αλληλεγγύης με την Κουβανική Επανάσταση.
Περιφερειακές συναντήσεις σαν την πανευρωπαϊκή στη Σλοβενία γίνονται σε όλες τις ηπείρους και φυσικά και στη Λατινική Αμερική, ακόμα και στις ίδιες τις ΗΠΑ. Η προηγούμενη στην Ευρώπη είχε γίνει στη Στοκχόλμη το 2016 και ενδιάμεσα πραγματοποιήθηκαν και κάποιες υπο-περιφερειακές, όπως των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης πέρσι στη Βουλγαρία και μια αντίστοιχη των Σκανδιναβικών χωρών.
Στη Σλοβενία φέτος συγκεντρώθηκαν 65 αντιπρόσωποι 33 οργανώσεων αλληλεγγύης από 24 χώρες. Από την Ελλάδα συμμετείχε 4μελής αντιπροσωπεία, από τον Πολιτιστικό Σύλλογο “Χοσέ Μαρτί” - Αλληλεγγύη με την Κούβα, το Ελληνικό Δίκτυο Bloggers La Red Solid@ria Griega και τον Ελληνοκουβανικό Σύνδεσμο Φιλίας και Αλληλεγγύης Καλαμάτας “Venceremos”. Ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος Φιλίας και Αλληλεγγύης (ΕΚ) δεν συμμετείχε, παρ ότι είχε πάρει απόφαση να συμμετάσχει στη Γενική του Συνέλευση (8/6/2018). Και καθώς δεν συμμετείχε ούτε πέρσι στη συνάντηση της Βουλγαρίας, φαίνεται να παγιώνεται η αποστασιοποίησή του από τέτοιου είδους διεθνείς δραστηριότητες σαν αποτέλεσμα της γενικότερης πολιτικής του θέσης για την Κούβα (βλ. http://cubaniagriega.blogspot.com).
Ωστόσο, η “ακτινογραφία” των αντιπροσωπειών που συμμετείχαν στη Σλοβενία είναι πολύ ενδιαφέρουσα και τελικά αναδεικνύει το εύρος και τις δυνατότητες του κινήματος αλληλεγγύης, που τελικά δεν είναι ακριβώς αυτό που έχει ο καθένας μας στο μυαλό του.
Παρακάτω αναφέρονται ενδεικτικά μόνο κάποιες χώρες και οι αντίστοιχες οργανώσεις σε αυτές.
Tουρκία: Είναι εντυπωσιακή η δράστη του Χοσέ Μαρτί Τουρκίας στις γνωστές δύσκολες συνθήκες στη γειτονική μας χώρα. Τις μέρες της συνάντησης βρισκόταν στην Τουρκία αντιπροσωπεία του ΚΚ Κούβας που θα συμμετείχε σε 6 κεντρικές εκδηλώσεις για τα 60 χρόνια της Επανάστασης σε Ιστανμπούλ, Σμύρνη και Άγκυρα. Παρ όλα αυτά, ο Χοσέ Μαρτί Τουρκίας έστειλε αντιπρόσωπο και μας έδωσε την δυνατότητα μιας πλήρους ενημέρωσης για τη δράση του.
Λ.Δ του Ντονέτσκ : Ο Σύνδεσμος Φιλίας Ντομπάς – Κούβα έδωσε το παρόν στη συνάντηση, εντυπωσιάζοντας για το πως σε αυτή τη χώρα που πολεμούν το φασισμό με το όπλο στο χέρι βρίσκουν έμπνευση και αντλούν δύναμη από την Κούβα και την Επανάστασή της.
Ρωσία : Ο Μιχαήλ Μάρκοβιτς, από το Σύνδεσμο της Ρώσικης Ομοσπονδίας, πιλότος της σοβιετικής πολεμικής αεροπορίας και βετεράνος της "Κρίσης των Πυραύλων" μετέφερε την εμπειρία εκείνων των χρόνων και της αλληλεγγύης με την Κούβα σήμερα. Στη συνέντευξή του στο cubainformacion.tv, αναφέρει ότι το δυνάμωμα της αλληλεγγύης σημαίνει πάλη ενάντια στον αποκλεισμό και οικονομική συνεργασία (της Ρωσίας) με την Κούβα. Τι πιο φυσιολογικό, σε μια μεγάλη χώρα που διατηρεί φιλικές σχέσεις με το νησί.
Medi Cuba Europa: Είναι μια οργάνωση με παραρτήματα σε 14 ευρωπαϊκές χώρες, που μαζεύει και στέλνει ιατρικό υλικό στην Κούβα . Ο πρόεδρός της, Φράνκο Καβάλι, θεωρεί πολύ σημαντική την υποστήριξη στο δημόσιο σύστημα υγείας της Κούβας που αποτελεί παράδειγμα και η οργάνωσή του έχει στείλει μέχρι τώρα φαρμακευτικό υλικό αξίας 12 εκατ. ευρώ. Γι αυτό και στο σχέδιο Δράσης της συνάντησης αναφέρεται: “Συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε την αποστολή υλικής βοήθειας και την προώθηση της συνεργασίας με την Κούβα. Εκτός από το πολιτικό νόημα, για να είναι αυτές οι εκστρατείες πιο αποτελεσματικές και σε υλικό επίπεδο , καλούμε τις οργανώσεις να αξιοποιήσουν την εμπειρία του Medicuba".
Γερμανία: H οργάνωση Cuba Sí αναπτύσσει μια πολύπλευρη δράση, μεταξύ άλλων και για την αποστολή υλικής βοήθειας στο νησί. Κομμάτι της είναι η ομάδα interbrigadas που γνωρίσαμε φέτος στο καλοκαίρι στη μπριγάδα στην Κούβα, οι οποίοι είχαν έρθει φέρνοντας μαζί τους τα υλικά για την πλήρη ανακαίνιση ενός ιστορικού γυμναστηρίου πυγμαχίας στην Αβάνα, καθώς ήταν πυγμάχοι και οι ίδιοι και διατηρούσαν σχέσεις με τους κουβανούς συναθλητές τους.
Ισπανία: Ένα ολόκληρο δίκτυο οργανώσεων απλώνεται σε όλες τις περιφέρειες της χώρας. Στη Χώρα των Βάσκων έχει την έδρα του το μεγαλύτερο εναλλακτικό ΜΜΕ για την Κούβα στην Ευρώπη, το http://www.cubainformacion.tv/ , το οποίο δέχτηκε το καλοκαίρι κυβερνοεπίθεση, που το έθεσε για λίγες ώρες εκτός λειτουργίας και κατέστρεψε μέρος του υλικού του. Αντίστοιχη δράση και οργανώσεις υπάρχουν και στην Ιταλία , το Βέλγιο, την Μεγάλη Βρετανία και όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, στις συναντήσεις αυτές είναι δύσκολο να υπάρχει ένα πιο συγκεκριμένο στίγμα, ικανό να κάνει την αλληλεγγύη με την Κούβα πρωταγωνιστή σε ένα ευρύτερο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα αλληλεγγύης στην Ευρώπη. Στην Ευρώπη της Ε.Ε, που παίζει το ρόλο του πιο πιστού κολαούζου (μαζί με το Ισραήλ) των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ παρεμβαίνοντας σε όλα τα θερμά μέτωπα του πλανήτη, ιδιαίτερα αυτά που βρίσκονται στην από δω πλευρά του Ατλαντικού. Αυτό όμως δεν είναι αποκλειστικό “προνόμιο” του κινήματος αλληλεγγύης με την Κούβα, αλλά αφορά τη γενικότερη κινηματική κατάσταση στην Ευρώπη, όπου ο ιμπεριαλισμός έχει επιβάλει πλήρως τη γραμμή του.
Ωστόσο, όσοι έχουν συμμετάσχει σε αντίστοιχες διεθνείς εκδηλώσεις στην Κούβα (π.χ μπριγάδες) μπορούν να διακρίνουν την εμφανή διαφορά κλίματος. Στις διεθνείς και στις λατινοαμερικάνικες μπριγάδες, το πλαίσιο είναι πολύ πιο ξεκάθαρο. Στα κείμενα που εγκρίνονται αναφέρονται όλα τα ανοιχτά μέτωπα στη Λατινική Αμερική, από τη Βενεζουέλα και τη Βραζιλία, μέχρι το Πουέρτο Ρίκο και τις Μαλβίνες και εκφράζεται, χωρίς επιφυλάξεις και προαπαιτούμενα, η αλληλεγγύη στις δίκαιες υποθέσεις όλων των χωρών της περιοχής που παλεύουν ή δέχονται επίθεση από τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό .
Σε ευρωπαϊκό έδαφος αυτό δεν γίνεται. Φαντάζει δύσκολο να εκφραστεί ξεκάθαρα η αλληλεγγύη στην πάλη των λαών και (ιδιαίτερα) των προοδευτικών κυβερνήσεων της Λατινικής Αμερικής όπως γίνεται στις διεθνείς συναντήσεις σε κουβανικό έδαφος. Αποτελεί ταμπού ακόμα και η αναφορά του ονόματος κάποιων χωρών που βρίσκονται στο στόχαστρο του ιμπεριαλισμού , πράγμα που δεν διστάζει καθόλου να κάνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο (Κούβα, Βενεζουέλα,Νικαράγουα: η τρόικα της δικτατορίας) η κυβέρνηση των ΗΠΑ, που έχει βέβαια τους δικούς της στόχους .
Στη δική μας πλευρά, υπάρχουν δυνάμεις που εκφράζουν τον φόβο ότι η προβολή διαδικασιών άλλων χωρών, π.χ της Βενεζουέλας, εξισώνουν το όραμα της Κουβανικής Επανάστασης με αυτό της Λατινοαμερικάνικης ενοποίησης. Έναν τέτοιο φόβο όμως, δεν εκφράζει ούτε η ίδια η Κουβανική Επανάσταση και είναι απορίας άξιο που ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις αναλαμβάνουν αυτό το “βαρύ καθήκον” χωρίς να τους το ζητήσει κανείς.
Παρ όλα αυτά, , στην τελική διακήρυξη της Σλοβενίας αναφέρεται: “Υποστηρίζουμε όλες τις προοδευτικές κυβερνήσεις και κινήματα της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, στον αγώνα τους ενάντια στον ιμπεριαλισμό, υπερασπιζόμενοι την κυριαρχία τους, ειδικότερα την Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας”. Στο ζήτημα βέβαια των προοδευτικών κυβερνήσεων υπήρξε ήπια διαπάλη, χωρίς όμως να τεθούν με ξεκάθαρο τρόπο οι απόψεις. Επιπλέον, στο Σχέδιο Δράσης αναφέρθηκε με σαφήνεια: “Να συνεχίσουμε να ενθαρρύνουμε τη συμμετοχή των φίλων της αλληλεγγύης στο νεοσύστατο Δίκτυο για την υπεράσπιση της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας”.
Με όλα αυτά, η συνάντηση της Σλοβενίας ήταν εξαιρετικά παραγωγική. Σε αυτό συνέβαλε και η ενεργητική, επίπονη και με επιμονή συμμετοχή της ελληνικής αντιπροσωπείας στις διαδικασίες διαμόρφωσης των αποφάσεων και των κειμένων. Εκτός από την επαναβεβαίωση του πλαισίου (Εμπάργκο, Γκουαντάναμο κ.α) και την προσπάθεια καταγραφής των επόμενων βημάτων στο Σχέδιο Δράσης, ελήφθησαν μια σειρά πρακτικά μέτρα και αποφάσεις για τον πιο αποτελεσματικό συντονισμό της δράσης, της επαφής και της διαβούλευσης ανάμεσα στις οργανώσεις αλληλεγγύης. Υπήρξαν επίσης μια σειρά διμερείς επαφές με εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Η συνάντηση της Σλοβενίας δείχνει να προχώρησε το κίνημα αλληλεγγύης με την Κούβα στην Ευρώπη ένα βήμα μπροστά, κεφαλαιοποιώντας -στο βαθμό που μπόρεσε- την επιμέρους δουλειά των τελευταίων δύο χρόνων σε κάθε χώρα. Προχωράμε με επιμονή και μεθοδικότητα στην υλοποίηση των αποφάσεων μέχρι τον επόμενο σταθμό , την συνάντηση στη Μόσχα το 2020 .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου