Λίγη ιστορία (2/2)

Στις 15 Μάρτη του 1878, ο Maceo  συνομιλεί με τον ισπανό στρατηγό Martinez Campos και αρνείται να αποδεχθεί μία ειρήνη χωρίς ανεξαρτησία και κατάργηση της δουλείας. Αυτή η ιστορική συνομιλία γνωστή ως «Διακήρυξη της Βaragua» έγινε σύμβολο της επαναστατικής αδιαλλαξίας του κουβανικού λαού. Γι’ αυτό το λόγο, εκείνη η περίοδος (1878-1895) ήταν μια περίοδος προετοιμασίας και οργάνωσης των κουβανών, γνωστή ως «Γόνιμη Ανακωχή».

Ο  José Martí ήταν ο αρχιτέκτονας της συνένωσης και οργάνωσης όλων των κουβανών για να κάνουν έναν νέο πόλεμο. Ο Martί  ανέλαβε ένα μεγάλο πολιτικό έργο και ίδρυσε το 1892 το Πρώτο  Επαναστατικό Κουβανικό Κόμμα. 

Στις 24 Φλεβάρη του 1895 άρχισε εκ νέου ο αγώνας της ανεξαρτησίας. Σε αυτόν ο Martί συγκέντρωσε τους βασικούς ηγέτες του προηγούμενου πολέμου.

Το 1898  όταν η προέλαση των «mambises»¹  γενικεύτηκε , η Ισπανία ήταν ένα βήμα πριν χάσει τον πόλεμο. Στις 15 Φλεβάρη ανατινάχτηκε  το βορειοαμερικάνικο θωρηκτό «Maine»²  στον κόλπο της Αβάνας και φάνηκε καθαρά ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ετοιμάζονταν να επέμβουν απ ευθείας στον Ισπανοκουβανικό πόλεμο. Έτσι, αποτράπηκε η κατάκτηση της πραγματικής ανεξαρτησίας της Κούβας.

Το 1902 γεννιέται η δημοκρατία, αλλά είναι μια ανεξαρτησία περισσότερο τυπική παρά πραγματική. Η δημοκρατία έχει τα εθνικά της σύμβολα:  Σημαία,  Εθνικό Ύμνο, Οικόσημο και Σύνταγμα. Στο οποίο προστέθηκε μία ρήτρα (ονομάστηκε Τροπολογία Platt) σύμφωνα με την οποία οι ΗΠΑ διατηρούσαν δικαιοδοσία σε ένα τμήμα του εθνικού εδάφους να εγκαταστήσουν τελικά μία στρατιωτική βάση³,  που  διατηρείται μέχρι σήμερα. Διατηρούσαν  επίσης το δικαίωμα να επέμβουν στην Κούβα αν θα το έκριναν αναγκαίο. Με την βορειοαμερικάνικη παρουσία πέρασαν τελικά 57 χρόνια νεοαποικιοκρατίας.

Την Τρίτη δεκαετία του 20^ου αιώνα άρχισαν οι μαχητικές λαϊκές διαδηλώσεις. Σε  αυτές υπερείχαν και ξεχώριζαν οι διανοούμενοι καθώς και  οι εργατικές και φοιτητικές οργανώσεις. Σαν αποτέλεσμα του πνεύματος απειθαρχίας και ανυποταξίας των κουβανών έγινε η Επανάσταση του 1933.  

Το 1934 ακυρώθηκε η “Τροπολογία Platt” και τo 1940 εγκρίθηκε νέο Σύνταγμα με προοδευτικό για την εποχή,  περιεχόμενο.

Στις 10 Μάρτη του 1952 γίνεται  το στρατιωτικό πραξικόπημα από τον Fulgencio Batista που καταργεί το Σύνταγμα του 40 και απαγορεύει την δράση όλων των πολιτικών κομμάτων. Η χώρα βυθίζεται στα εγκλήματα και στα βασανιστήρια και η αποτίναξη της τυραννίας αποτελούσε ζωτική ανάγκη.

Στις 26 Ιουλίου του 1953 (χρονιά που συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από την γέννηση του José Martί) έγινε η επίθεση στο στρατόπεδο “Moncada” στο Σαντιάγκο, υπό την ηγεσία ενός νεαρού δικηγόρου, του Fidel Castro.  Από εκείνη την στιγμή φουντώνει η μαζική  λαική πάλη και με την άφιξη του πλοιάριου Γκράνμα στις 2 Δεκέμβρη του 1956, ξεκινά ο αγώνας στα βουνά.

Η επαναστατική νίκη την 1 Γενάρη του 1959  χαιρετίστηκε με ξέσπασμα λαϊκού ενθουσιασμού.

Παίρνονται μέτρα, από τα οποία ξεχωρίζουν:

- Ο νόμος για την Αγροτική Μεταρρύθμιση (17 Μάη 1959).

- Η Καμπάνια Αναλφαβητισμού (1961)

- Οι Εθνικοποιήσεις (1960)

Αυτά τα μέτρα προκάλεσαν αμέσως τις επιθέσει για την καταστροφή της Επανάστασης   (οικονομικές, πολιτικές, ιδεολογικές και στρατιωτικές), από πλευράς της  βορειοαμερικάνικης κυβέρνησης.  

Τον Απρίλη του 1961 έγινε η απόβαση στον Κόλπο των Χοίρων, επιβλήθηκε το “bloqueo” (εμπάργκο), αυξήθηκαν τα σαμποτάζ, η κατασκοπεία, η βοήθεια στις ένοπλες συμμορίες (στο Εσκαμπρέι και σε άλλες περιοχές του νησιού) και ο βιολογικός πόλεμος, που προκάλεσε την εκδήλωση ασθενειών στον πληθυσμό, στα ζώα και στα φυτά.

Η Επανάσταση διατηρεί και υπερασπίζεται τις αρχές της Επανάστασης και του Σοσιαλιστικού Κράτους, που διακηρύσσεται   στις 16 Απρίλη του 1961.

^{Σημειώσεις}

¹  Mambises ονομάστηκαν οι έφιπποι  κουβανοί μαχητές, οι οποίοι σχεδόν γυμνοί, οπλισμένοι μόνο με μασέτες (τα παραδοσιακά μεγάλα μαχαίρια-αγροτικά εργαλεία) επιτίθονταν και νικούσαν τον πιο σύγχρονο και καλά εξοπλισμένο τότε, στρατό του κόσμου.

² Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι ήταν έργο των ίδιων των βορειοαμερικάνων για να νομιμοποιήσουν την επέμβαση.

³  Πρόκειται για την γνωστή βάση στο Γκουαντάναμο, που οι ΗΠΑ κατέχουν παράνομα μέχρι σήμερα λειτουργώντας εκεί το γνωστό Νταχάου του αιώνα μας.