Στο διοικητήριο του Τσε στο Pedrero (+fotos)

Στην περιοχή Pedrero του Δήμου Fomento εγκατέστησε ο Τσε το πρώτο στρατόπεδο των ανταρτών που έφυγαν από την Σιέρα Μαέστρα για να ανοίξουν μέτωπο στην κεντρική Κούβα φτάνοντας εκεί μετά από μια κοπιαστική και επώδυνη πορεία 46 ημερών.

Στην κορυφή του υψώματος (που σήμερα έχει ανοιχτεί δρόμος) υπάρχει το σχετικό μνημείο και στην ευρύτερη περιοχή το νεκροταφείο των μαχητών της Φάλαγγας Νο 8.

Την ημέρα που πήγε η μπριγάδα σε αυτό το μνημείο, ο Μπάμπης κι εγώ πήραμε άδεια και 4 κουβανοί παλιοί φίλοι, μας πήγαν στην ακριβές σημείο του διοικητήριου.

Έχοντας μαζί μας τρόφιμα, ποτά και νερό, ακολουθώντας μονοπάτια και διασχίζοντας 2 φορές το ποτάμι, φτάσαμε μετά 2 περίπου ώρες στο σπάνιας φυσικής ομορφιάς σημείο, το οποίο είχε τέλεια φυσική οχύρωση και καμουφλάζ, περιτριγυρισμένο από απότομα υψώματα με πυκνή τροπική βλάστηση. Το ποτάμι σε εκείνο το σημείο σχημάτιζε καταρράχτη και μια μικρή φυσική λίμνη. Σκασμένοι και κατάκοποι, πέσαμε σχεδόν με τα ρούχα στο νερό και μετά 10-20 λεπτά κάναμε το πρώτο τσιγάρο. 

Στο μικρό μνημείο που είχε χτιστεί εκεί, υπήρχαν μεταλλικές ταμπέλες (για να αντέξουν στο χρόνο και στις καιρικές συνθήκες) που είχαν τοποθετήσει κάποιες ομάδες φοιτητών - κυρίως στρατιωτικών σχολών - που είχαν πάει εκεί με παρόμοιο τρόπο.  Εμείς που δεν είχαμε προετοιμαστεί για κάτι τέτοιο, στεναχωρηθήκαμε λίγο, αλλά ζηλέψαμε πολύ. 

Όμως οι κουβανoί φίλοι μας βρήκαν την λύση. Φτιάξαμε μια ταμπέλα σε φοινικόφυλλο, η οποία θα επιζούσε μόνο μέχρι την πρώτη βροχή, αλλά την φωτογραφίσαμε και θα επιζήσει για πολύ περισσότερο στο διαδίκτυο.

Ήταν η πρώτη ταμπέλα ξένων, μετά από αυτή των  αντιπροσώπων του Παγκόσμιου Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, που έφτασε εδώ ακολουθώντας την ίδια πορεία το 1997. 

Κάπου εκεί πέρασε από το μυαλό η σκέψη ότι τελικά το αντάρτικο πρέπει να ήταν τελικά μια πολύ δύσκολη υπόθεση. Εμείς μετά 2 ώρες φυσιολατρικού περιπάτου, κάναμε το μπάνιο μας, φάγαμε σαν λύκοι, ήπιαμε, καπνίσαμε, βγάλαμε τις φωτογραφίες μας στο μνημείο και με τα ακίνδυνα μικρά φίδια που ζουν εκεί και συνήλθαμε ελαφρώς.

Προσπαθήσαμε να φανταστούμε πως ήταν η πορεία αυτή των ανταρτών που διέσχισε την μισή Κούβα σε πολύ δύσκολες (πολεμικές) συνθήκες, κράτησε 46 ολόκληρες μέρες και έδωσε στην ευρύτερη περιοχή, για την ακρίβεια στην Σάντα Κλάρα, την αποφασιστική μάχη που σήμανε την στρατιωτική νίκη της Επανάστασης και την πτώση της δικτατορίας του Μπατίστα. Δεν τα καταφέραμε τελικά, ούτε καν να φανταστούμε.

Θα είμαστε αιώνια ευγνώμονες, στους κουβανούς συντρόφους μας, στην Yudedny, στη Yanet, στoν Yosvel και στον Isael που οργάνωσαν και μας προσέφεραν αυτή την συγκλονιστική εμπειρία.