εκδόσεις
Vadell
Hermanos Editores C.A, 2012,
(υπό
έκδοση στα ελληνικά)
ΕΝΑΣ
ΣΟΦΟΣ
Ο
Φιντέλ, ο οποίος τα βλέπει όλα, κάθε μέρα
γίνεται πιο σοφός. Εγώ του είπα: ”Άκου
Φιντέλ, μακάρι να ζήσεις περισσότερο
από μένα, να ζήσεις περισσότερο από
εμάς”.
Τότε εκείνος μου απάντησε: ”Κοίτα,oι πιθανότητες δείχνουν ότι μπορεί, ποιος ξέρει”. Τώρα πια αφιερώνεται στον στοχασμό, στη σκέψη, τώρα δεν βρίσκεται πια άμεσα στο δρόμο. Είναι παρών γράφοντας, μελετώντας, σκεπτόμενος. Η σοφία του έχει αναπτυχθεί όπως η άσπρη γενειάδα του. Μια φορά τον άκουγα πάνω από έξι ώρες, σχεδόν χωρίς διακοπή, μόνο που και που έκανα κάποια ερώτηση, ένα σχόλιο. Ένας σοφός. Ξέρεις τι μου είπε ο Φιντέλ; Θα σας το πω αυτό γιατί αποτελεί κριτική, αλλά έχει δίκιο και αισθάνομαι υποχρεωμένος να το πω δημόσια. Μου το είπε με πολύ σεβασμό: ”Tσάβες, μου επιτρέπεις να σου πω δυο -τρία πράγματα στα ίσια;”. Του απάντησα: ”Εσύ έχεις την άδεια να μου πεις ότι θέλεις”. Και μου είπε:”Αρχικά δύο πράγματα”. Και ξέρετε, κρατάει σημειώσεις, κάθε φορά που πηγαίνω εκεί, ο Φιντέλ κρατάει σημειώσεις, δουλεύει τρεις, τέσσερις μέρες πριν, περιμένοντάς με και όταν πάω βγάζει το χαρτάκι του.
Μου είπε λοιπόν:
”Άκου, ένα συμπέρασμα που έβγαλα, είπες σε μια ομιλία...“. Και άρχισε να αναφέρεται στην ομιλία, είχε ολόκληρη την ομιλία μου και μια περίληψή της και είχε κάνει ανάλυση ιδιοχείρως, με σημειώσεις και αριθμούς.
Μου
είπε:
”Εσύ
ανέφερες στην ομιλία σου μία φράση, ένα
νούμερο, ότι πριν δέκα χρόνια στην
Βενεζουέλα υπήρχαν εξακόσιες χιλιάδες
φοιτητές πανεπιστημίου, ενώ σήμερα
υπάρχουν δύο εκατομμύρια τετρακόσιες
χιλιάδες”. Αυτό είναι αλήθεια, υπήρξε
μια αύξηση 400%. Όμως εκείνος είχε και μια
μακριά λίστα των επιτευγμάτων της
εκπαίδευσης, της υγείας, όλων όσων έχουμε
επιτύχει, όλα τα κοινωνικά επιτεύγματα
σε αυτά τα δέκα χρόνια. Και μου είπε:
”Έβγαλα ένα συμπέρασμα Τσάβες. Καμία
Επανάσταση που γνωρίζω, ούτε η κουβανική,
έχει πετύχει τόσα πράγματα για το λαό
της στον κοινωνικό τομέα, κυρίως σε τόσο
λίγο διάστημα, όπως η Μπολιβαριανή
Επανάσταση”.
Ξέρετε
ποιο ήταν το δεύτερο που μου είπε; Έτσι
ακριβώς μου το είπε: ”Έχω καταλήξει
στο συμπέρασμα ότι εσείς δεν θέλετε να
επωφεληθείτε πολιτικά από αυτά τα
κοινωνικά επιτεύγματα”.
Η
διατύπωση ακούγεται σκληρή “δεν θέλετε”.
Ο καθένας μπορεί να σκεφτεί ότι πιθανόν
δεν μπορούμε. Δηλαδή, το να μετατρέψεις
με την ίδια ένταση το κοινωνικό όφελος,
όλα όσα έχουμε επιτύχει, σε πολιτικό
κεφάλαιο. Επομένως, το συμπέρασμα είναι
σκληρό: Ότι δεν θέλουμε, βλέπεις; Και
υπάρχει και κάτι άλλο επίσης, έχει μεγάλη
σχέση με το ότι κάποιοι δεν γνωρίζουν.
Πρέπει να μάθουν, πρέπει ο κόσμος να
λαμβάνει όλα όσα η Επανάσταση προχωρώντας
μεταδίδει στο λαό και να κάνει τη σύγκριση
με το παρελθόν. Και κάτι ακόμα πιο
σημαντικό, τι θα συνέβαινε εάν η
αντεπανάσταση επέστρεφε στην διακυβέρνηση
της Βενεζουέλας;.
[...]
ΔΕΝ
ΕΧΕΙΣ ΕΞΟΔΟ ΔΙΑΦΥΓΗΣ
Ο
Φιντέλ είναι ένας από εκείνους που μου
έχει αναφέρει τις περισσότερες φορές
αυτό το θέμα όλα αυτά τα χρόνια, ακόμα
και τώρα, μετά από επτά ώρες, που του
είπα:”Φιντέλ, άντε ξεκουράσου, κι εγώ
θα ξεκουραστώ επίσης”. Επτά ώρες. Μου
απάντησε:”;Oχι,
όχι, κάτσε λίγο ακόμα”. Λίγο ακόμα θα
πει δύο ώρες ακόμα. “Λίγο ακόμα, φέρε
του καφέ”. “Φέρε μου καφέ”. “Θεέ μου!
Κι άλλο”. Και το δικαιολογεί κιόλας, το
δικαιολογεί κατ αυτόν τον τρόπο, βγάζει
χαρτιά, μια ώρα, κι άλλη ώρα και η επόμενη
ώρα. Μου είπε: ”Τσάβες, εσύ δεν έχεις
έξοδο διαφυγής, όπως δεν είχα κι εγώ”,
γι αυτό και γι αυτό. Ο Φιντέλ δηλώνει,
σήμερα πιο πολύ απ ότι χθές, ότι αν ο
Ούγκο Τσάβες εξαφανιστεί, θα είναι πολύ
σκληρά τα πράγματα, μιλώντας σαν να
ήμουν κάποιος πολύ μεγάλος. Αλλά όχι,
εγώ δεν είμαι, δεν είμαι τίποτα παραπάνω
από τόσο δα μικρούλης.
Όμως
υπάρχει μια σειρά σκέψεων, τις οποίες
εκφράζει και με τις οποίες εγώ καταλήγω
να συμφωνώ τελικά, που με υποχρεώνουν
να βρίσκομαι εδώ, δεν ξέρω για πόσο καιρό
ακόμα. Ο Θεός το ξέρει και ο λαός θα το
πει, έτσι δεν είναι; O
Φιντέλ,
ο οποίος βλέπει τον εχθρό να μάχεται
ακούραστα, τις επτά στρατιωτικές βάσεις,
την επίθεση των παραστρατιωτικών, τα
θέματα που μας επηρεάζουν, την ανασφάλεια,
αυτά τα θέματα της ηλεκτρικής ενέργειας,
το θέμα του νερού κλπ, μου λέει:
”Τσάβες,
ο δικός σου πόλεμος είναι πολύ διαφορετικός
από τον δικό μου. Εδώ, οι πιο ορκισμένοι
εχθροί μου έφυγαν. Βρίσκονται στο Μαιάμι.
Εσύ τους έχεις κάτω από τη μύτη σου. Το
δικό σου Μαϊάμι βρίσκεται εκεί Τσάβες”.
“Εδώ και καιρό – μου λέει – τον έβαλα
σε απόσταση τον εχθρό, υπάρχει μια
απόσταση. Εσύ όχι, εσύ τον έχεις εκεί
δίπλα, ζεις μαζί του”.
“Το
να κοιμάσαι με τον εχθρό”, υπάρχει μια
ταινία, σωστά; “Ο εχθρός βρίσκεται εκεί,
επομένως πρόκειται για έναν πόλεμο πολύ
διαφορετικό”. Και συνεχίζει: “Eγώ
δεν ξέρω πως θα είχα πράξει, εάν μου είχε
τύχει η δική σου περίπτωση. Εδώ κάναμε
το δικό μας, όμως το δικό σου είναι πιο
δύσκολο ακριβώς γι αυτό το λόγο”.
Μου
είπε επίσης και το παρακάτω:
”Kαλό
είναι Τσάβες, να πεις στα στελέχη σου,
στο κόμμα, στο Κονγρέσο, ένα πράγμα, σε
περίπτωση που δεν το έχουν αντιληφθεί,
κυρίως σε κάποιους που θα μπορούσαν να
επηρεαστούν από ιδέες”.
Και
είπε το παρακάτω, κάτι το οποίο το
αξιολογώ κι εγώ εδώ και η ιστορία το
αποδεικνύει:
”Δες
την περίπτωση του Πινοσέτ, εκεί δεν
συγχώρησαν κανέναν”.
Και
συνέχισε: ”Κοίτα, εάν η αντεπανάσταση
πετύχει να σε αποσπάσει, να σε βγάλει
από εκεί και να αρπάξει από τον λαό την
εξουσία, η καταδίωξη και η ισοπέδωση θα
είναι γενική. Εκεί δεν πρόκειται να
συγχωρήσουν κανέναν”.
Δημοσιεύτηκε
πρώτη φορά στο atexnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου