Ο Έλληνας Dimitri Dimis από το Ολγίν (Κούβα) μιλά στο Radio Cuba (+audio)

Είναι αλήθεια ότι σε μια χώρα σε αποκλεισμό, όπως εδώ αυτή τη στιγμή, όταν είσαι μόνος έχεις τη δυνατότητα να πεις, που να πάω να περάσω αυτό που έρχεται, την πανδημία, να πάρω το αεροπλάνο, πριν 2,5 μήνες δηλαδή, να πάρω το αεροπλάνο και να πάω στη χώρα μου, στην Ευρώπη, να καταφύγω στη χώρα μου με όλα της τα συστήματα που διαθέτει ή να μείνω εδώ στην Κούβα, με όλα τα προβλήματα που γνωρίζουμε και που ζούμε σήμερα, να μείνω εδώ δηλαδή.

 Τελικά η απόφασή μου ήταν πολύ ξεκάθαρη, πάρθηκε αυτόματα, ήταν φυσική, ήταν όχι, θα μείνω εδώ στην Κούβα.

- Γεια σας από το Ολγίν,  την Πόλη των Κήπων, όπως τη λένε στην Κούβα!  Γεννήθηκε στην Αθήνα, έχει γυρίσει όλο τον κόσμο και με αφετηρία την αλληλεγγύη με το μεγαλύτερο νησί Αντιλών (Κούβα), την επισκέπτεται συχνά, τόσο συχνά που επίσης ζει σε αυτήν. Ο Dimitri Dimis, έχει πολλούς λόγους για να υπερασπίζεται την Κούβα και από την Ελλάδα ενώνει τη φωνή του με την Διεθνή Επιτροπή Αλληλεγγύης με την Κούβα, στις υπογραφές ώστε να απονεμηθεί στην Μπριγάδα Henry Reeve το Βραβείο Νόμπελ της Ειρήνης.

- Αυτή η δουλειά που κάνουμε, εγώ μαζί με άλλους συντρόφους, ξένους που ζούμε στην Κούβα, είναι κατ αρχήν να προωθήσουμε όλο εκείνο το κομμάτι, που έχει να κάνει με την αγάπη που νοιώθουμε για την Κούβα, την ιστορία της και την Επανάστασή της. Αλλά ειδικά αυτόν τον καιρό της πανδημίας, όπου έχουμε την ίδια κατάσταση και στην Ελλάδα και σε όλες τις χώρες του κόσμου, κάνουμε την προσπάθεια και ζητάμε για ανθρωπιστικούς λόγους το Νόμπελ του 2020 να αποδοθεί στους γιατρούς της Κούβας. Διότι η παροχή ιατρικών υπηρεσιών της Κούβας είναι διεθνώς γνωστή, ειδικά στην Αφρική, τη Λατινική Αμερική, την Ασία και λίγο λιγότερο στην Ευρώπη.  Και φέτος με την πανδημία φτάσαμε, για πάνω από ένα μήνα, να δεχτούμε στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στη Λομβαρδία της Ιταλίας, τις ιατρικές υπηρεσίες των Κουβανών γιατρών. Η βοήθεια της Κούβας είναι ουσιώδους σημασίας για την ζωή και την ίδια την ύπαρξη αυτό τη στιγμή στην Ιταλία, προσωπικά, βρίσκω τόσο θλιβερό το γεγονός, σαν Ευρωπαίος που είμαι, ότι καμιά χώρα από τις οκτώ της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν ήταν ικανή να βοηθήσει, ενώ οι Κουβανοί, μια χώρα σε αποκλεισμό, μια χώρα επίσης υπό το καθεστώς πανδημίας, ήταν ικανή να βοηθήσει και να στείλει γιατρούς και ιατρική βοήθεια.

- Ο Dimitri μπορούσε να φύγει, σαν Ευρωπαίος, στη χώρα του, αλλά προτίμησε να μείνει στη διάρκεια της πανδημίας στην πόλη του Ολγίν.

Είναι αλήθεια ότι σε μια χώρα σε αποκλεισμό, όπως εδώ αυτή τη στιγμή, όταν είσαι μόνος έχεις τη δυνατότητα να πεις, που να πάω να περάσω αυτό που έρχεται, την πανδημία, να πάρω το αεροπλάνο, πριν 2,5 μήνες δηλαδή, να πάρω το αεροπλάνο και να πάω στη χώρα μου, στην Ευρώπη, να καταφύγω στη χώρα μου με όλα της τα συστήματα που διαθέτει ή να μείνω εδώ στην Κούβα, με όλα τα προβλήματα που γνωρίζουμε και που ζούμε σήμερα, να μείνω εδώ δηλαδή. Τελικά η απόφασή μου ήταν πολύ ξεκάθαρη,  πάρθηκε αυτόματα, ήταν φυσική, ήταν όχι, θα μείνω εδώ στην Κούβα.

Dimitri Dimis, ένας Έλληνας που αισθάνεται την Κούβα στο αίμα του. Από τιο Ολγίν, Radio Cuba.